Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
monweg
Najnowsze recenzje
  • [awatar]
    monweg
    Od śmierci Królowej Elżbiety II minęły trzy miesiące i prawdę mówiąc jestem trochę zdziwiona, bo myślałam, że utoniemy w zalewie książek o monarchii brytyjskiej. Tak się nie stało. A tych kilka, które wyszły, interesujące się osoby na pewno przeczytają. W moje ręce trafiła bardzo ciekawa pozycja angielskiego dziennikarza i biografa Andrew Mortona. • Mam na półce już kilka książek o Elżbiecie II, ale to pierwsza, która opowiada o nie tylko o niej, ale także o jej siostrze Małgorzacie. W ogóle uważam Elżbietę za kobietę wyjątkową, niezwykle silną, ale dopiero zgłębiając takie książki można dowiedzieć się o niej czegoś więcej. Poznać jej drugą twarz, nie tylko tę, którą miała na potrzeby kamer. Zdaję sobie sprawę, że bywało tak iż niektóre jej decyzje nie były zbyt popularne, ale nie wiemy tego, jakie my podjęlibyśmy na jej miejscu. • Ale wracając do „Elżbiety i Małgorzaty”. Książka została napisana w taki sposób, że nie czyta jej się jak biografii czy reportażu lecz jak bardzo ciekawą zbeletryzowaną powieść. Chwilami można zapomnieć, że czyta się o prawdziwym życiu najwyższych sfer. Odczuwa się, że Morton darzył wielkim szacunkiem Królową i darzy wszystkich członków rodziny królewskiej. Brytyjski biograf wspaniale żongluje emocjami, dzięki czemu te niedostępne dla zwykłych ludzi koronowane głowy stają się bardziej ludzkie, stają się takie jak my, z podobnymi rozterkami i problemami. • Elżbieta i Małgorzata – dwie siostry, których życie zmieniło się w momencie, gdy ich ojciec objął tron. Wtedy ich domem stał się Pałac Buckingham. Ale tylko jedna z sióstr została następczynią tronu. Czy ten fakt rzutował na relacje między nimi? • Morton wnikliwie przedstawia świat obu sióstr Windsor; ich relacje, trudności, odpowiedzialność, presję podczas ciągłego kontrolowania, oceniania i krytyki. Mimo zajmowanych różnych funkcji siostry zdawały się szczerze podziwiać i były bardzo z sobą zżyte. • Brytyjczyk w swojej książce więcej miejsca poświęca Małgorzacie i w sumie dobrze, bo o niej wiemy zdecydowanie mniej. O Elżbiecie napisano już sporo. Nakręcono także wiele filmów. Niektórzy oglądają serial biograficzny „The Crown” o życiu królowej Elżbiety II i mają już w tym temacie jakieś zdanie. Tym osobom polecam „Elżbietę i Małgorzatę” szczególnie, bo zdobędą wiedzę bardziej dokładną i szczegółową niż w serialu. Zapewne jest to również książka, po którą powinni sięgnąć wielbiciele monarchii i samej królowej. Polecam, bo to świetnie napisana biografia.
Niepożądane pozycje
Brak pozycji
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo