Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kkarwacka

Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.

Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek prze­wart­ości­ował­o mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.

Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.

Najnowsze recenzje
1
...
30 31 32
...
77
  • [awatar]
    kkarwacka
    Wartościowa opowieść. W bezpośrednim przekazie traktuje o różnicach między psami, spokojnie można jednak potraktować ją również jako metafora różnic kulturowych i społecznych. Narratorem jest pies, który jest psem wolnym, włóczęgą. Niezależność pozwala mu nabrać dystansu niezbędnego do uważnego obserwowania świata i wyciągania interesujących wniosków. • W lekturze psy są psie. Czyli tak różne, jak tylko mogą być. Podobne do ludzi, którzy się nimi opiekują, albo bezpańskie. Kochane i niechciane. Zadbane, zabiedzone, traktowane jak zabawki lub wykorzystywane do celów zarobkowych lub ludzkiej rozwywki. Włóczykij dostrzega każdego, przy żadnym nie zatrzymuje się na dłużej. Dziwi się światu. Nie ustaje w wędrówce, która jest treścią i sensem jego życia. Ale i nie wyklucza tego, że kiedyś jego wędrówka ustanie, a on odnajdzie człowieka, przy którym poczuł, że mógłby z nim być. Wie, że wszyscy się z czasem zmieniają. • Pozycja zawiera w sobie tyle niezależnych od siebie, mądrych spostrzeżeń, że śmiało można ją mieć w domowej biblioteczce jako jedną z ważniejszych i zarazem bardziej uniwersalnych lektur. Naprawdę warto. Ja będę do niej wracać.
  • [awatar]
    kkarwacka
    To rymowana bajka o byciu niemiłym bez sensownego morału. • Niefortunny dobór słów w rymach trąci sztucznością w szyku i formie. Rysunki są dobre, w pełni oddają treść. Ta pozostawia niestety wiele do życzenia: mops polubił się z jamnikiem tylko dlatego, że jamnik nie odpuszczał tej znajomości i doczekał nieszczęścia mopsa, który z powodu skrajnie egoistycznych zachowań doprowadził do własnej tragedii - wypadł przez okno i się połamał. A może wcale nie zaakceptował jamnika? Nie wiemy, jest od stóp do głów zabandażowany i trochę nie ma innego wyjścia, jak znosić wcześniej niechciane towarzystwo. • Tekst jest na tyle prosty, że dziecko może nie wychwycić wszystkich nieprawidłowych, destrukcyjnych wzorców zachowań i przemocy, która kipi z lektury - ale na pewno nie pozostanie obojętne na koszmarne miny mopsa a także wrzaski i obelgi kierowane w stronę jamnika. • Nie polecam.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Przypowieść niezwykła. Zachwyca treścią, formą i przesłaniem. Z pewnością będę do niej z Młodym Czytelnikiem wracać, by z czasem mógł skorzystać z kolejnych, na razie niedostępnych na jego etapie rozwoju znaczeń.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Przyjemna bajka o jakże prostym, życiowym przesłaniu - że nie to ładne co ładne, tylko co się komu podoba. • Można doszukać się więcej mądrości w tej ładnym językiem napisanej historii. Skłania do refleksji na temat egocentryzmu, piękna, oceniania po pozorach. Przy pomocy dorosłego nawet młodsze dziecko może podjąć takie rozważania. Tak naprawdę jest to opowieść niezwykle uniwersalna i dopasowująca się do odbiorcy. • Bajkę czytałam w duecie z Młodym Czytelnikiem i wiem, że odebrał treść dosłownie, nie doszukując się na razie ukrytych przesłań. Z pełnym przekonaniem napiszę więc, że tratowana jako zwykła czytanka też dobrze wypada.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Tomik poezji bardzo nierówny w stylu i jakości. Pierwsze utwory łączyła tematyka okoł­oprz­yrod­nicz­a, czytało się dobrze i wartko. Lektura wyciszała i relaksowała 4latka, wprowadzając przyjemną atmosferę przed snem. Im bliżej końca zbioru, tym ciężej się czytało. Ostatnie utwory to nudne dłużyzny.
Ostatnio ocenione
1
...
5 6 7
...
134
  • Guguły
    Grzegorzewska, Wioletta
  • Domowa dżungla
    Horst, Danae
  • Flis to jest Spuszczanie statków Wisłą i inszymi rzekami do niej przypadającymi
    Klonowic, Sebastian Fabian
  • Nic nie zdarza się przypadkiem
    Terzani, Tiziano
  • Jakiekolwiek zdarzenie
    Faber, Wincenty
  • Jak opiekować się Ziemią
    Woźniak, Olga
Należy do grup
  • [awatar]
    las_w_nas
  • [awatar]
    Montessori

Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Nadzór pedagogiczny - biblioteki szkolne Poznań PBP
Ministerstwo Edukacji Narodowej opublikowało arkusz kontroli w zakresie prawidłowości organizacji i funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Informacje o kontroli: • Kontrola dotyczy sprawdzenia zgodności z przepisami prawa funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Kontrolę należy przeprowadzić w publicznych: szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych (z wyłączeniem szkół policealnych oraz szkół dla dorosłych). • Kontrolą należy objąć 25% wskazanych powyżej szkół, w okresie listopad 2016 r. – kwiecień 2017 r. • Kontrolą należy objąć rok szkolny 2016/2017. • Arkusz kontroli [Link]
Kultura wobec postępu i modernizacji Poznań PBP
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
Zintegrowany mózg - zintegrowane dziecko
Zacznij od kropki
Cukierek? Nie, dziękuję!
Traumatyczny stres
Księga zdrowia mózgu
Czasy wojów i rycerzy
Jak pisać prace dyplomowe z psychologii
foo