Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kkarwacka

Czytając Synowi książki zawsze jestem tuż przy nim. To nasze wspólne chwile. Czytanie nie jest wyłącznie sposobem na zabicie czasu czy poznanie świata; przede wszystkim to poznawanie własnego Dziecka jest dla mnie absolutnie kluczowe. Kątem oka podpatruję jego reakcje. Doświadczam niemal na sobie na sobie zmian w jego dziecięcym ciele: czuję napinanie wewnętrznych strun i symfonię emocji grających mu w duszy. Ten Mały Człowiek to najwspanialsze dzieło stworzenia - a ja mam zaszczyt móc go z uwagą i fascynacją odczytywać.

Czytam też samej sobie. Dla rozrywki, poznania lub ubogacenia duchowego. Potrafię docenić każdy typ książki, jeśli dzieło jest dobre, zapada w pamięć i zostawia we mnie choćby swoisty wodny znak. Sięgam też po te, które pozornie kaleczą czytelnika. To nieoceniona kuracja dla niegdyś zmartwiałej duszy. Parę wybitnych książek prze­wart­ości­ował­o mój system wartości i sprawiło, że zmieniłam sposób postrzegania świata. Lektury otwierają mnie na świat. Dzięki nim jestem, kim jestem i gdzie jestem. Świat znów potrafi mnie zdumiewać.

Jednak wciąż to kiążka, która otwiera przede mną moje Dziecko i mnie samą, która scala nasze myśli i jednoczy we współodczuwaniu, pozostaje dla mnie czymś najcenniejszym, co mogę nam ofiarować w prostocie życia; wspólna lektura to najbardziej wartościowy prezent.

Najnowsze recenzje
1
...
51 52 53
...
77
  • [awatar]
    kkarwacka
    Publicystyka najwyższych lotów. Przeszło 500 stron niezwykle interesującego reportażu z bardzo szczególnego, wąskiego zakresu tematycznego. Jedna instytucja. Kilkadziesiąt lat istnienia. Setki nazwisk. Inny świat, w który można się zanurzyć całym sobą i chłonąć - plotki, fakty i szczególną atmosferę tamtych lat.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Przepiękny pod każdym względem zbiór dziecięcych opowiadań i wierszy inspirowanych porami roku i naturalnym rytmem trwania przyrody. • Rozległa wiedza przyrodnicza autorów oraz zawarta w słowie pisanym jak i ilustracjach subtelność przekazu zachwyciły i mnie i moje dziecko. Jak to jest, że powstałe dobre kilkadziesiąt lat temu utwory tak dobrze potrafią korespondować z najczulszymi punktami wrażliwości czytelnika, niezależnie od wieku i współczesnych realiów życia?... To zdecydowanie ponadczasowa i bez wątpienia wybitna literatura dziecięca.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Przyrodniczy zeszyt ćwiczeń w twardej oprawie. Koncepcja dobra, wykonanie w tym konkretnym tomie z serii nieco słabsze. Przegląd rodzimych gatunków drzew jest absolutnie podstawowy, znalazło się miejsce na parę ciekawie zapr­ezen­towa­nych­ informacji na temat każdego z nich i na ćwiczenia (nie zawsze przyrodnicze, można znaleźć tu też najprostsze zadania matematyczne, jak np. "ile świerków widzisz"). Co zdumiewające, nie ma ilustracji prze­dsta­wiaj­ącyc­h korę czy kwiaty, przez co pozycja mocno traci na wartości jako potencjalna pomoc dla dziecka przy pierwszych próbach rozpoznawania drzew.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Piękna, trzymająca w napięciu opowieść. Trochę przyrodnicza (podawane informacje to nic innego popularyzowanie wiedzy z zakresu nauk biologicznych w atrakcyjny dla dziecka sposób), trochę odnosząca się do społecznych wartości i cech char­akte­ryst­yczn­ych naszego gatunku (w takim ujęciu to opowieść o przyjaźni i wrogości, całej gamie emocji, rozwoju, przemijaniu i stracie). • Niezwykle pozytywnego wrażenia, jakie lektura na mnie wywarła, nie jest w stanie nawet umniejszyć fakt silnej personifikacji zwierzęcych i roślinnych bohaterów, z używaniem przy tym całego repertuaru typowo ludzkich zachowań i odniesień, jak np. krzyczące drzewko czy krzew szeroko otwierający oczy. Zazwyczaj jestem w najlepszym wypadku silnym sceptykiem, w najgorszym - zagorzałym wrogiem takiego traktowania subtelnej materii i natury świata, tym bardziej więc chylę czoła przed autorem, że jego dzieło tak mnie oczarowało. • Wspomnę jeszcze, że moja ocena to punkt widzenia osoby dorosłej; pomyślcie, co poczuje Wasze dziecko... Moje tak się zaangażowało całym sobą w aktywne czytanie, że na przemian zaśmiewało się, złościło, martwiło, wzruszało, by po chwili znów skakać po sofie z radości i zachwytu.
  • [awatar]
    kkarwacka
    Pozycja jest zgodna z wyznawanymi przeze mnie wartościami i osobistymi poglądami w prezentowanej sferze, więc nie czułam dysonansu. Czyta się dobrze, szybko, jest napisana całkowicie zrozumiale, bez niedopowiedzeń i mora­liza­tors­kieg­o tonu. Nie jest pierwszą książką autora, z którą się zapoznałam i widzę skrótowość pewnych treści w stosunku do np. jego książki skupiającej się wyłącznie na jednej z poruszanych w tej pozycji kwestii. Niniejszą lekturę radzę więc potraktować bardziej "sygnalizacyjnie", jako szybki sposób na poznanie ogólnej perspektywy autora i zachętę do późniejszego pogłębienia swojej wiedzy w interesujących nas obszarach.
Ostatnio ocenione
1
...
130 131 132 133 134
  • Demony cudzego strachu
    Ficowski, Jerzy
  • Simona
    Kamińska, Anna
Należy do grup
  • [awatar]
    las_w_nas
  • [awatar]
    Montessori

Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Nadzór pedagogiczny - biblioteki szkolne Poznań PBP
Ministerstwo Edukacji Narodowej opublikowało arkusz kontroli w zakresie prawidłowości organizacji i funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Informacje o kontroli: • Kontrola dotyczy sprawdzenia zgodności z przepisami prawa funkcjonowania biblioteki szkolnej. • Kontrolę należy przeprowadzić w publicznych: szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych (z wyłączeniem szkół policealnych oraz szkół dla dorosłych). • Kontrolą należy objąć 25% wskazanych powyżej szkół, w okresie listopad 2016 r. – kwiecień 2017 r. • Kontrolą należy objąć rok szkolny 2016/2017. • Arkusz kontroli [Link]
Kultura wobec postępu i modernizacji Poznań PBP
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
Dostosowanie wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb rozwojowych i możliwości psychofizycznych uczniów
Psychologia osobowości
Ziemianki
Trauma i terapia przez zabawę
Pedagogika alternatywna
Dzieciństwo do poprawki
Bicie stop!
foo