Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
kayetan2

W książkach napisanych "dla rozrywki" szukam rozrywki, w książkach naukowych - naukowej wiedzy, w literaturze faktu - faktów, etc. W żadnych nie toleruję nudy, nieudolności, autoprezentacji walorów intelektualnych autora. Tyle!

Najnowsze recenzje
1
...
11 12 13
...
32
  • [awatar]
    kayetan2
    Raz jeszcze znany schemat (stareńki bogacz, spotkanie jego dziwacznej rodziny w wielkiej posiadłości, spisek, morderstwo). I raz jeszcze przykład, że można się takim schematem świetnie bawić. Powieść troszkę przypomina "Dom zbrodni" (A. Christie, oczywiście), ale po pierwsze śledztwo prowadzi Poirot (oraz pułkownik Johnson, szef miejscowej policji), po drugie - zaskakujących pomysłów jest tu więcej. • Godna polecenia!
  • [awatar]
    kayetan2
    Despotyczni, nieprzyzwoicie bogaci seniorzy rodów, knujące i rywalizujące ze sobą potomstwo, zjazdy rodzinne i popełniane w ich trakcie morderstwa - to kalka chętnie powielana w starych kryminałach. Od talentu, wyobraźni i sprytu autora zależy, czy z kalkowanej historii wyjedzie coś nie do zniesienia, czy też opowieść trzymająca w napięciu i zaskakująca swoim zakończeniem. • Agatha Christie nie raz i nie dwa sięgała po ten schemat - "Dom zbrodni" dowodzi, że w mistrzowskich rękach najbanalniejsza kalka zamienia się w kryminał wysokich lotów.
  • [awatar]
    kayetan2
    To się nazywa kryminał Agathy Christie, ze wszystkimi jego najlepszymi cechami. Banalnie na początku, grubo na końcu. Od kleptomańskich drobnych kradzieży w domu studenckim, przez pierwsze, choć nie jedyne morderstwo, kończąc na poważnej aferze kryminalnej. Herkules Poirot oraz inteligentny inspektor Sharpe działają w duecie, aż miło. Soczyste postaci, trochę psychologii - lektura obowiązkowa dla wielbicieli A.Ch.
  • [awatar]
    kayetan2
    Panna Jane Marple, czyli dobrotliwa staruszka o diabelskiej przenikliwości ma to do siebie, że zna z lat dziecięcych różne niezbyt mądre wierszyki i rymowanki. Kosy i ziarna żyta naprowadzą ją na rozwiązanie zagadki (ze zbrodnią w tle, oczywiście) głównie z tego powodu, że... nie mają z nią nic wspólnego. • Agata Christie w dobrej formie.
  • [awatar]
    kayetan2
    Sprytne. Panna Jane Marple, jako babuleńka robiąca na drutach, objawia się niemal pod koniec opowieści - zaproszona przez jedną z bohaterek do rozwikłania sprawy morderstwa i związanej z nim plagi anonimów. Historię poznajemy oczami pewnego dżentelmena, który ze względów reha­bili­tacy­jnyc­h przybywa wraz z siostrą do maleńkiego, nudnego miasteczka nabrać sił. Autorka spisała się :)
Ostatnio ocenione
1
...
22 23 24 25 26
  • Morderstwo w Alei Róż
    Cegielski, Tadeusz
  • Pasażer do Frankfurtu
    Christie, Agatha
  • Pierwsze, drugie... zapnij mi obuwie
    Christie, Agatha
  • Dziesięciu Murzynków
    Christie, Agatha
  • Okrutne gwiazdy nocy
    Eriksson, Kjell
  • Parker Pyne na tropie
    Christie, Agatha
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo