Wydawnictwo Literatura posiada w swej ofercie rewelacyjną serię „A to historia!”. Do tej serii należy też cykl „Zdarzyło się w Polsce”, zaś „Piastowskie orły” są jego pierwszą częścią. • Książka zawiera dziesięć opowiadań napisanych przez trójkę autorów: Grażynę Bąkiewicz, Kazimierza Szymeczkę i Pawła Wakułę, znanych z poprzednich części serii. • Opowiadania przenoszą nas w czasy Piastów, a główni bohaterowie (najczęściej są to rezolutni i sprytni chłopcy) pilnie słuchają i obserwują otaczający ich świat, nierzadko biorąc udział w dramatycznych wydarzeniach. • Znajdziemy tu trzymające w napięciu opowieści z czasów: Mieszka I, Bolesława Chrobrego, Kazimierza Odnowiciela, Bolesława Śmiałego, Bolesława Krzywoustego, rozbicia dzielnicowego, Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego. • Książka niezwykle ciekawa. Bardzo ładnie wydana, z miłymi dla oka ilustracjami Mikołaja Kamlera. Na końcu zamieszczono noty historyczne. Godna polecenia dla młodszych i starszych czytelników.

Główny bohater, David Corstorphine, wdowiec z trójką dzieci, mimo iż przeżywa załamanie po stracie ukochanej żony i do niczego się nie nadaje (no chyba że do kopania w ogródku), to czym się nie zajmie – wszystko mu wychodzi. Jest synem lorda, producentem whisky, mistrzem gry w tenisa, świetnym gitarzystą i na dokładkę doskonale dogaduje się z dziećmi, nie tylko własnymi. • Wysłany przez współpracownika intryganta w interesach do Nowego Jorku, sięga tam całkowitego dna, po czym na jakiś czas znika z życia zawodowego. Zaszywa się w uroczym miasteczku na Long Island i tam zatrudnia u pewnej zamożnej rodziny w charakterze ogrodnika. W zupełnie obcym środowisku czas pomaga uleczyć rany, a David zyskuje wielu szczerych przyjaciół. • Na drugim planie, w Szkocji, toczy się intryga gospodarcza. Drapieżny holding chce przejąć fabrykę Corstorphine’ów, a podkupiony kierownik nie przebiera w środkach. Dramatyczna sytuacja wywołuje kolejną tragedię w rodzinie, ale tym razem David jest już mocniejszy po amerykańskiej kuracji. Wraca do domu i od ręki ratuje firmę. • Robin Pilcher, syn popularnej pisarki – Rosamunde Pilcher, stworzył interesującą powieść, pozytywną i radosną w swej wymowie. Bohaterowie są do polubienia, mimo iż ten główny nieco przypomina Supermana (po przejściach) – tak zresztą żartobliwie nazywają go amerykańscy przyjaciele. • Przyjemna książka na jesienno-zimowe wieczory (króluje w niej piękne amerykańskie lato w opozycji do deszczowej i zimnej Szkocji), z happy endem.

Kto jeszcze nie czytał „Kamieni na szaniec”, powinien niezwłocznie to uczynić. Jest to piękna opowieść o bohaterskich chłopcach i dziewczętach, wywodzących się z przedwojennych zastępów harcerskich. • Główni bohaterowie: Jan Bytnar – Rudy, Maciej Aleksy Dawidowski – Alek i Tadeusz Zawadzki – Zośka, złączeni więzami przyjaźni jeszcze w gimnazjum, w czas wojny i okupacji nie rezygnują ze szczytnych ideałów. A nie jest to łatwe. Kształcą się na tajnych kompletach, działają w konspiracji – najpierw mały sabotaż, a potem Grupy Szturmowe AK – a jeszcze pracują, starając się zasilić mizerny wojenny budżet swych rodzin. • Kulminacją jest aresztowanie Rudego, bestialskie śledztwo w alei Szucha, następnie odbicie go w słynnej akcji pod Arsenałem. Rudy umiera skatowany ale szczęśliwy, że jest wśród swoich. Alek również umiera od ran odniesionych w akcji. Zośka, psychicznie złamany, ginie pięć miesięcy później w ataku na niemiecką strażnicę graniczną. • Piękna, mądra opowieść – jej podstawą był pamiętnik Zośki – i choć kończy się tragicznie, to jest w niej sporo elementów humorystycznych. Bo tacy właśnie byli – pełni radości życia, z fasonem pokonujący codzienne okupacyjne nieb­ezpi­ecze­ństw­a.

Tytułowa karuzela to zabawka zrobiona ze starego gramofonu. Główna bohaterka, Prue, bawiła się nią w dzieciństwie, gdy odwiedzała swą ciotkę. Teraz cieszy się nią Charlotta, niepozorna wnuczka sąsiadki. • Prue spędza urlop pomagając ciotce, która złamała rękę. W Londynie zostawia przystojnego bankowca, świadoma, że nie jest gotowa na jego spodziewane oświadczyny. W Kornwalii poznaje Daniela, malarza, niegdysiejszego podopiecznego ciotki, oraz tajemniczą Charlottę, nieszczęśliwą dziewczynkę, która zawadza swojej rodzinie. • Jak to zwykle u Rosamunde Pilcher – los głównej bohaterki całkowicie się odmienia podczas urlopu u ciotki, a i reszta postaci też zyska swą szansę. • Sympatyczna, acz nies­komp­liko­wana­ powieść dla kobiet. Na jedno – góra dwa popołudnia.

Dwud­zies­tocz­tero­letnia Alice Breuer pod wpływem impulsu porzuca spokojne życie w Niemczech i wyjeżdża do Wenecji, aby podjąć pracę jako au pair. Porzucona przez ojca jeszcze zanim się urodziła, została wychowana przez mamę na mądrego, niezależnie myślącego człowieka. Stałe zasady wpojone przez dobrą, kochającą i pomysłową mamę teraz bardzo się Alice przydadzą. • W Wenecji trafia do środowiska bogaczy (w jednym nawet się beznadziejnie zakochuje), ale dzięki mocnemu kręgosłupowi moralnemu nie traci głowy i nie daje się porwać blichtrowi wielkiego świata. Znosi też ze stoickim spokojem jawne szykany ze strony swych gospodarzy. Jedynym radosnym promykiem w tej całej eskapadzie są… dzieci, które ma pod opieką, oraz Wenecja – piękna, urzekająca o każdej porze dnia i nocy. Zwłaszcza nocy, bo tylko wtedy Alice może pozwolić sobie na spacer dla przyjemności. Na trasie nocnych wycieczek spotyka tajemniczego niewidomego sąsiada, o którym nikt nic nie wie – co w Wenecji nie jest normalnym zjawiskiem. • Ciekawie napisana powieść dla kobiet, z Wenecją w roli głównej i wątkiem kryminalnym w tle. Niewątpliwą zaletą głównej bohaterki jest jej trzeźwy osąd rzeczywistości i umiejętność wyciągania właściwych wniosków. Wątek romansowy nie nachalny. • Przyjemna lektura. Polecam.