Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
ka_1961
Najnowsze recenzje
  • [awatar]
    ka_1961
    Wyrób książkopodobny, czyli szmira straszna. Ta książka jest tak beznadziejna, że nie sposób wymienić, co jest w niej złego - bo trzeba by napisać o wszystkim, od dziwacznie, nielogicznie postępujących bohaterów po grafomańskie opisy, a nawet zdarzające się gdzieniegdzie błędy gramatyczne. To było moje pierwsze podejście do tej autorki i bez wątpienia ostatnie. Szkoda czasu.
  • [awatar]
    ka_1961
    Trudna, długa, miejscami nużąca, fantastyczna!!! Niektóre fragmenty (jak te dziejące się w domu odwykowym) wbijają człowieka w fotel. Cieszę się, że się nie zniechęciłam i doczytałam do końca, nie było łatwo, ale na pewno było warto, bo to książka z gatunku tych, których się nie zapomni i nie pomyli z żadną inną. Nie dla każdego - to na pewno, ale ja natychmiast po zakończeniu lektury zaczęłam się rozglądać za innymi książkami tego autora, zamierzam przeczytać wszystkie.
  • [awatar]
    ka_1961
    "Dla mnie ten zachód słońca to czerwona poświata w twoich włosach, ostatnie promienie przesuwające się po twojej twarzy, kula słońca odbita w twoich oczach, ciepły dotyk twojej dłoni, twój głos mieszający się z szumem fal". • Nie zdarzyło mi się słyszeć, aby ktokolwiek tak mówił w rzeczywistości, a gdyby jakikolwiek mężczyzna w taki sposób się do mnie odezwał, uznałabym go za blagiera i szarlatana, i nie kontynuowałabym znajomości. Książkę przeczytałam ze względu na to, że akcja dzieje się w Lizbonie i okolicach - miło choć w ten sposób wrócić do miejsc, za którymi się tęskni. Już sama okładka ostrzega jednak, że to zwykłe czytadełko i tak właśnie jest. To tzw. "książka dla romantyczek", co oznacza ckliwość i niski poziom literacki, momentami ocierający się o grafomanię.
  • [awatar]
    ka_1961
    Do połowy trudno się oderwać. Niestety druga połowa znacznie słabsza, na mój gust zbyt ckliwa. Czyżby Mistrzowi na stare lata tępiły się pazury?
  • [awatar]
    ka_1961
    Pomysł na intrygę nawet niezły, ale napisana słabiutko. Książka, w której występują zdania w rodzaju "Zapewniam cię, że jedna z nas dzisiaj umrze" albo "zabójczyni Marka szykuje się do straszliwego finału" może być saty­sfak­cjon­ując­a co najwyżej dla bardzo niewybrednych czytelników.
Planowane i pożądane pozycje
Brak pozycji
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo