Muszę przyznać że nie znam zbytni Fanatatycznej Czwórki. Moje jedyne spotkanie z nimi były albo epizodycznymi pojawieniem się w komiksach albo tym paskudnym nie-filmem z 2005. Wiec miałem nadzieje ze Pierwsze Kroki przedstawią mi tę drużynę żebym ich polubił i się zainteresował ich przygodami w solowych tytułach komiksowych. I , mój Boże udało się. Jest to jeden z najlepszych filmów Marvela po Avengers Endgame. Praktycznie wszystkie moje obawy zostały rozwiane i bawiłem się swietnie. Wszystkie postacie są przedstawione swietnie - Mr Fantastic ( Pedro Pascal ) jest aspołecznym i niezręcznym geniuszem który jednak potrafi się o wszystkich zadbać. The Thing (Ebon Moss-Bachrach) • jest ciepłym i dobrym gościem oraz ostoją dla w zasadzie całej drużyny ( nie jest już postacią tragiczną co uważam za duży plus ). Human Torch (Joseph Quinn) jest typowym macho - bawidamkiem który jednak chce czegoś więcej od życia. I oczywiście najlepsza postać z tej grupy oraz przywódczyni oraz najpotężniejsza postać F4 - Invincible Women , żona Fantastica i siostra Torcha ( Vanessa Kirby ) przyszla matka i głowa całej drużyny. Wszystkie postacie maja niesamowitą chemię i relacje między sobą co jest najlepszą częścią filmu. Również antagonista jest dosłownie zachwycający. Jednak muszę skrytykować jedną rzecz. Pierwsza połowa filmu jest fantastyczna ( 😏). Jednak kiedy w chodzimy w końcówkę drugiego aktu coś się fabularnie zaczyna psuć. Fabuła postanawia zrobić sobie dłuższą przerwę i tylko czeka na ostatnie 15 min filmu na ostateczną rozgrywkę z przeciwnikiem. Nie jest to jakaś super wada ale jednak sprawia że z 9/10 robi się film 7,9/10. Mimo wszystko Thunderbolts wyszło Marvelowi w tym roku lepiej. Ale i tak F4 ma drugie miejsce !! Plus - muzyka jest fantastyczna.

Najlepszy i najukochańszy film o Supermanie 21 wieku, a może nawet w historii. Po prawie dwudziestu latach , najwspanialszy heros amerykańskiej popkultury , Superman dostał naprawdę dobry film. • Po takich okropnościach jak Superman:powrót czy Człowieku ze Stali ( Boże dlaczego ten film w ogóle powstaj jak ja go nienawidzę , ratunku 🤬) , które podkopały kinowy wizerunek supermana na lata , ten film wydaje się być wręcz terapią dla fanów. Reżyser James Gunn , twórca wybitnej trylogii Strażnicy Galaktyki ( tak powiedziałem to , Nolan niech się schowa 😅) stworzył razem z Peterem Safranem film bez wstydzie radosny i podtrzymuwujacy na duchu - czyli taki jaki film z Supermanem powinien być. Na takiego Supermana czekałem od dziecka. Mając 5 lat pokochałem Supermana dzięki filmom z Christopherem Reeve’em i to co poczułem będąc berbeciem - poczułem oglądając ten film 10 lat później. Ale żeby było jasne - nie jest to arcydzieło kinematografii. Żaden tam Obywatel Kane kina rozrywkowego. Fabuła jest cudownie prosta. Ale nie o to chodzi. Ten film jest tym czym jest Superman- jest ostoją pogodnego myślenia , poprawiaczem nastroju w najlepszym wydaniu. Superman ( grany swietnie przez Davida Corensweta) odzyskał dawny ( kolorowy i w majtkach !) blask i razem z Lois Lane ( fantastyczna Rachel Brosnachan) czy Lexem Luthorem ( hipnotyczny Nicholas Hoult ) znowu mogą być fantastycznymi postaciami dla nowego pokolenia. Plus oczywiście jest to świetne rozpoczęcie nowego filmowego DCU.

Idealne zakończenie tej krótkiej serii. Jonathan Hickman napisał niesamowicie angażującą i stymulująca historie o … właśnie ? O czym ? • O stracie i poświeceniu , niezgodzie z samym sobą i dylemacie - czy dobro ogółu usprawiedliwia morderstwo jednostki ? I na koniec tomu czujemy niesamowitą stratę i niedosyt. Co w zasadzie dalej się stanie ? Polecam całe dwie serie Hickmana ( choć Avengers nie są tak dobrzy jak New Avengers ) i mam nadzieje że kolejne rozdziały tej historii pojawią się w placówce.

Nawet całkiem nieźle. Jest kilka fajnych scen akcji , skoków w czasie i momentów i dialogu między bohaterami. Czyli wszystko niby jest prawda ? • I tak i nie. Jednocześnie z dużym zaciekawieniem czytałem tą całą plątaninę skoków w czasie ale jednak mie porwało mnie to. Brakowało mi jakiegoś wątku czy postaci który by to wszystko spajał. I jeszcze scenarzysta bardzo mnie zniechęcił tym że próbuje robić ze swoich komiksów nie wiadomo jak odkrywcza i ambitną literaturę. Nie jest tak przez cały czas ale jest kilka takich momentów gdzie po prostu przestawało mnie to wszystko obchodzić. Nie wiem może to cisza przed burzą ?

Mimo iż nie była to łatwa lektura , jestem zachwycony. • Słyszałem opowieści jaki to pan Stanisław Lem nie jest wybitnym człowiekiem - i są prawdziwe. Bo kto inny mógł wpaść na tak świetny pomysł na książkę ? Bajki z klasycznymi elementami ( czarodzieje , rycerze ) ale przedstawione w metaliczno-futurystyczny sposób.Tylko pan Lem. Jeden z najlepszych zbiorów opowiadań jakie czytałem. W sumie nie zbytnio literacko krytycznego doświadczenia ale co tam. Czytajcie bajkowe roboty.