Przyznam, że namęczyłam się z tą pozycją, oj namęczyłam. Po drodze przeczytałam pięć innych, a do tej jak za karę. No nie mój klimat, co by to nie znaczyło. Doceniam jednak pracę pani Tokarczuk, jaką włożyła w stworzenie tego dzieła, niezaprzeczalna.

Po pierwsze i przede wszystkm książka nie jest o powstaniu, jak sama się zasugerowałam tytułem. A jeśli ktoś lubi rodzinne tajemnice, niewyjaśnione wypadki, w których giną wtajemniczeni, i wiele innych niedomówień to to jest właśnie ta książka. Czy można domyśleć się zakończenia, jak to niektórzy próbują? Nie wiem, ja nie wybiegam do przodu, delektuję się tym co akurat teraz, ale czuwam. Jak na polską pozycję to dla mnie super, no to nie o miłości więc może dlatego .

Bardzo ciekawa pozycja. Występuje tu wiele zawiłych relacji międzyludzkich o różnym zabarwieniu emocjonalnym: jest miłość, przyjaźń, nienawiść, ból i tęsknota,i pewnie jeszcze coś. Możemy obserwować jak sobie z tymi uczuciami radzi główna bohaterka, jak nawiązuje się najciekawsza więź między nią a małą dziewczynką, córką przyjaciółki, z którą roztała się w nienajleprzych okolicznościach. Potem tworzenie się nowych i odnawianie starych znajomości damsko-męskich. No i sama dziewczynka bardzo ciekawie radzi sobie z niezwykle trudną sytuacją. Oj jest tego trochę, a to nie łatwo podjąć tak ważne życiowe decyzje jak tu właśnie. Spora dawka wzruszeń, ale i humoru. Warto !

Bardzo przyjemna historia miłosna. Postacie silne, nieprzeciętne,o gwałtownych charakterach i mocnych zasadach. Sceny tzw łóżkowe konkretne, nie jakieś owijanie. No i rzeczywiście sceneria cyrku bardzo orginalna. Po prostu sympatyczna lektura.

"Sieroce pociągi" bardzo mnie wzruszyły, przez większą część czasu miałam wilgotne oczy, bardzo przejmujący temat. Książka uchyliła gdzieś we mnie bardzo delikatne skrytki, poruszyła dalekie wspomnienia, ile z nich zostało, jak wpłynęły na moje dalsze życie. Opisana historia dzeci to zwykłe ludzkie poszukiwanie miłości, bezpieczeństwa, zrozumienia, ale chyba najbardziej przynależności do kogoś, tworzenia wspólnie rodziny, posiadania wspólnych wspomnień, tradycji. Niezwykłe było też stwierdzenie, że te wszystkie traumatyczne przeżycia były jednak potrzebne, by doprowadzić do obecnego stanu, że wszystko dzieje się po coś, nic nie jest bez powodu, nawet te najgorsze wydarzenia. Książka o której nie sposób zapomnieć!