Przede wszystkim trudno mi stwierdzić o czym tak do końca jest ta powieść, jedni mówią, że o skrzypcach, inni, że o miłości, przyjaźni. Na pewno duża liczba wątków powoduje skupienie nad powiązaniem tego wszystkiego w całość. Główny bohater to myśliciel i filozof, i taka jest trochę ta książka pełna myśli, rozważań, dygresji. To co mnie w niej w całości zachwyciło to forma narracji, jakieś niedokończone zdania, jakby przerwne w pół słowa, znienacka zmiana osoby prowadzącej, niespodziewana zmiana miejsca i czasu. Ale nie jest to książka, którą przeczytałabym ponownie.

Zielone Miasto to wyjątkowa lektura: pełna słońca, egzotyki, magii. Historia dwóch rodzin, tych co przybyli do dzikiej Kenii, aby tu rozpocząć swoją historię, i tych co tu byli od początku istnienia świata. Połączyła ich nienawiść, miłość i wspólna praca, połączyło ich życie obok siebie. A życie to nie było proste, nie było usłane różami, nic tu nie jest przesłodzone, jest pot i łzy, i walka o każdy dzień. Lektura warta poświęconego czasu!

To taka odskocznia, ale przyjemna. Zaczynam zaprzyjaźniać się z bohaterami. Bardzo prawdopodobne, że jeszce do nich zajrzę.

Pierwsze co przyciągnęło moją uwagę do tej książki to tytuł, chociaż oceny nie były wybitne. Historia wciągnęła mnie całkowicie. Sprawa podjęcia decyzji, czy słusznych, które rzutują na całe życie głównego bohatera i jego najbliższych, jak z tym żyć. Sporo osób mówi tu o biednym, porzuconym dziecku, że z większym zrozumieniem patrzą na osoby z zespołem Downa, dla mnie ta córka była jakby na drugim planie, ona wygrała los, tu nie o nią idzie rzecz. Czy można zrozumieć Dawida? Czy można mu wybaczyć? Czy gdyby mógł jeszcze raz zadecydować jaki to byłby krok? Ja go nie oceniam, próbuję zrozumieć. Gdzieś w trakcie powiedziano, że kształtujemy się w dzieciństwie w tych pierwszych latach, tam są podwaliny naszych wyborów, takimi jesteśmy ludźmi. Jak dla mnie przejmująca hisotria, niełatwa , ale przez to warta zapamiętania.

Jak dla mnie super! Uwielbiam takie nierealne klimaty, niewiarygodne zjawiska i takich fantastycznych bohaterów. Czytało się migiem, ale w skupieniu, sporo ciekawych myśli i cudowna odskocznia od wszystkiego! To moje pierwsze spotkanie z tym panem, ale nie ostatnie.