„Tappi i pierwszy śnieg” to książka zawierająca kilka opowiadań o zwierzęcych przyjaciołach z Szepczącego Lasu. Co nieco się tu dzieje. Bohaterowie wprowadzają nas w jesienny klimaty, po czym powoli wraz z nimi zbliżamy się do świąt Bożego Narodzenia. Jest ciepło, błogo i miło. Taka nieco idylliczny tutaj panuje atmosfera. W sam raz dla młodszych czytelników. Zero stresu, ale też mało intryg i emocji. Osobiście nie przekonuje mnie zbytnio postać głównego bohatera Tappiego wikinga. Uważam, że bardzo mało w nim prawdziwego wikinga zwyczajnie. Zachowuje się jak zwykły leśniczy, który mieszka w swojej Chacie i od czasu do czasu stosuje jakieś drobne magiczne sztuczki. Trochę to zbyt płytkie, momentami bez polotu, ale grunt, że dzieciom przypada do gustu. Zdecydowanie lektura nie w moim guście, ale zapewne ma swoją dużą rzeszę małych wielbicieli… I niech tak zostanie.

Tiril i Olivier otrzymują nowe świąteczne zlecenie. Mają za zadanie odnaleźć szklaną kulę z Magicznym Miasteczkiem w środku, która ma stać się prezentem urodzinowym dla pewnej starszej pani. Po obejrzeniu filmu sprzed lat prezentującego historię poszukiwanego eksponatu młodzi detektywi udają się wraz z dziadkiem Franzem na dawny plan nagrań. To właśnie gdzieś tu została ona ukryta przed laty. Dzieciaki zabierają się do pracy, ale oczywiście pojawia się ktoś jeszcze. Jest to kobieta będąca kuzynką zleceniodawcy. Też pragnie stać się właścicielką tej bezcennej pamiątki. I tak poszukiwacze nawzajem depczą sobie po piętach, ale w końcu udaje im się namierzyć upragniony cel. Kto jednak będzie górą w sporze o Magiczne Miasteczko? Czy trafi ono w ręce solenizantki? • Świąteczna przygoda Tiril i Oliviera jest bardzo klimatyczna i intrygująca. Jak zwykle znajduje się w niej całe mnóstwo zagadek również dla czytelnika. Jest czego szukać. Zatem polecam lekturę na zimowy wieczór.

Grudzień to trudny czas dla Świętego Mikołaja i jego ekipy. Wszyscy mają pełne ręce roboty. Jest mnóstwo listów do przeczytania, zabawek do wyprodukowania i spakowania, ale najpierw należy sprawdzić, czy dane dziecko było grzeczne… Jak usprawnić te wszystkie czynności, by zdążyć ze wszystkim na czas? I tu pojawia się z pomocą Lśniąca wraz ze swoimi innowacjami. Ale czy wdrożenie nowych procedur im w czymś pomoże? Elfom nie spodobał się ten plan wcale. Na domiar złego w ich wiosce pojawili się nieproszeni goście - trolle i krasnoludki. Szybko okazuje się, że współpraca z nimi nie przyniesie zbyt wielkich korzyści. Z kolei elf Wiercipiętek za wszelką cenę stara się spełnić marzenia dzieci. Jednak w tym roku sytuacja jest o wiele bardziej skomplikowana, niż zazwyczaj. Spotkane przez niego pociechy wcale nie życzą sobie nowoczesnych zabawek, a proszą o zupełnie niematerialne rzeczy… Zatem świąteczne sprawy z minuty, na minutę komplikują się coraz bardziej. Nic nie idzie zgodnie z planem. Czy to oznacza, że te święta będą mniej udane, niż zwykle? • Książka Katarzyny Wierzbickiej to bardzo klimatyczna opowieść o przygotowaniach do Bożego Narodzenia. Jest pełna ciepła, miłości, wzajemnej życzliwości i empatii. Całkiem dobra lektura na adwentowy czas. Polecam ciepło.

W trzeciej części przygód Walentego i jego towarzyszy poznajemy zasady tworzenia piramidy zdrowego żywienia. A dzieje się tak dzięki Tęgomirowi, który za wszelką cenę chce zrzucić kilka kilogramów dla swojej ukochanej Oliwii, a nie do końca wiej, jak się za to zabrać. Tak więc dzięki pomocy przyjaciół nasz bohater przechodzi na zdrową dietę. A czy przyniesie ona zamierzony skutek się okaże niebawem... Prócz tego na drodze spółce znów staje tajemniczy ktoś, który próbuje utrudnić im pracę. Jest bardzo ciężki do wytropienia, ponieważ po raz kolejny zmienił swój kamuflaż… • Kryminały dietetyczne dla dzieci stworzone przez panią Oworuszko są przemyślnie skonstruowanymi opowieściami. Nie dość, że są wciągającymi historyjkami przygodowo-kryminalnymi, to jeszcze w pewnym stopniu edukują dzieciaki w kwestii zdrowego trybu życiu. Bardzo polecam. Dobry wybór. A i zaręczam, że nie są nudne… O, tak!

Głównym bohaterem nagrodzonej Pulitzerem książki Kingsolver jest chłopiec, z którego los okrutnie zadrwił i to od samego okresu życia płodowego. Matka nie dość, że nastoletnia to na dodatek narkomanka zamieszkująca jakąś marną przyczepę. Ojciec nieznany, ale już nieżyjący. To cała spuścizna po rzekomej rodzinie. Do tego Demon’a Copperhead’a genetycznie obdarzono po ojcu rudymi włosami i niezbyt przyzwoitymi rysami twarzy. Ale chłopak posiada kilka bardzo cennych cech charakteru. Mianowicie nosi w sobie niezłomną wolę walki i bardzo cięty dowcip, dzięki czemu znacznie lepiej mu się brnie przez meandry codzienności. Jego relacja i opisy tego, co doświadcza są nad wyraz szczere, powiedziałabym nawet bezlitosne oraz brutalne. Dzięki niemu poznajemy problemy świata współczesnego. To, w jak tragicznym stanie znajduje się opieka zastępcza dla dzieci, jak wykorzystywane są one w pracy, często uczęszczają do zaniedbanych szkół. Demon odnosi sukcesy sportowe, ale też popada w uzależnienie. Ponosi porażki w sferze uczuć i inne druzgocące straty w życiu osobistym. Niejednokrotnie staje się zwykłym kozłem ofiarnym, mimo wszystko dalej prze naprzód, ale raczej bez większego entuzjazmu. Czy uda mu się osiągnąć jakiś drobny życiowy sukces? A może spadnie na samo dno? Hmmm… • Książka bez wątpienia jest nawiązaniem do dickensowskiej historii o Davidzie Copperfieldzie. Przy czym dotyczy zupełnie innych realiów, ale koncept pozostaje niezmienny. Nadal traktuje o ubóstwie poszczególnych warstw społecznych, marginalizacji, różnego rodzaju ograniczeniach, uzależnieniach, przemocy oraz braku sensownych rozwiązań prawnych. Osobiście nie poruszyła mnie jakoś wielce historia Demon’a Copperhead’a nakreślona przez Kingsolver, ale pewnie wiele osób urzeknie i poruszy. Mimo wszystko uważam, że można z tą książką dobrze spędzić czas. Zatem polecam.