Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
elaszadziul
Najnowsze recenzje
1
...
93 94 95
...
128
  • [awatar]
    elaszadziul
    500 zdań polskich” to pozycja, której nie przeczyta się "jednym tchem" • Pan Profesor, znany językoznawca, zebrał kultowe zdania, które zagościły w naszym języku nie tylko pisanym, a niejednokrotnie są w powszechnym użyciu. To cytaty zebrane z klasyki, reklam, powiedzeń polityków, przysłów ,powiedzonek itp. • Ciekawa książka napisana z humorem i grą słów. • Tomisko opasłe, bo wyjaśnienie każdego cytatu zajmuje oddzielną stronę. Całość nie tylko uczy, ale też bawi. • Zdecydowanie godne poczytania.
  • [awatar]
    elaszadziul
    Anna Sakowicz - cykl ZŁODZIEJKA MARZEŃ • Na tę trylogię kociewska składają się następujące części: • cz. I - ZŁODZIEJKA MARZEŃ • cz. II - TO SIĘ DA! • cz. III - JUŻ NIE UCIEKAM • Jest to opowieść o Joannie,kobiecie po przejściach, polonistce, trochę wypalonej swą pracą, przebywającej na urlopie zdrowotnym, podstępnie wysłanej przez matkę do Starogardu na Kociewiu, rzekomo, by zaopiekować się chorą ciotką. Ciocia Zosia okazuje się nie być wcale tak schorowaną, ale bohaterka wraz ze swą córką Lusią "wrastają" w życie kociewskiej społeczności, poznają sympatycznych ludzi i po urlopie Joanna postanawia zostać u cioci Zosi. Sprawcą tej decyzji jest też sympatyczny pan doktor, z którym chciałaby ułożyć sobie nowe życie a także praca jako wolontariuszki w hospicjum dla dzieci chorych na białaczkę. • Wolontariat w hospicjum to bardzo wstrząsający wątek wszystkich trzech części, ale jakże pogodny. • Joanna pełna ciepła, chęci niesienia pomocy i emocjonalnie związana z chorymi dziećmi, dla których pisze opowiadanka, by choć trochę osłodzić ich cierpienie, realizuje swe marzenia o własnej kawiarni, stabilizuje swe życie u boku kochanego mężczyzny i wcale nie doktorka, który według cioci Zosi jest zwykłym galameją i dupusiem. Jej opowiadanka pojawiają się na runku wydawniczym i dlatego jej kawiarenka – marzenie zostaje nazwana Literatką. A w tejże Literatce można wypić nie tylko przesmaczną kawę, ale też zjeść "kuch z krostami" i kociewskie ruchanki • W ogóle w całej trylogii dużo humoru, zwłaszcza w cz. III, a to za sprawą starszyzny - towarzystwa cioci Zosi. • Całość okraszona jest powiedzonkami i wyrażeniami z gwary kociewskiej np. słynnym "to się da", czyli nie ma rzeczy niemożliwych. • Dla mnie wspaniały cykl i polecam bardzo.
  • [awatar]
    elaszadziul
    Anna Sakowicz - cykl ZŁODZIEJKA MARZEŃ • Na tę trylogię kociewska składają się następujące części: • cz. I - ZŁODZIEJKA MARZEŃ • cz. II - TO SIĘ DA! • cz. III - JUŻ NIE UCIEKAM • Jest to opowieść o Joannie,kobiecie po przejściach, polonistce, trochę wypalonej swą pracą, przebywającej na urlopie zdrowotnym, podstępnie wysłanej przez matkę do Starogardu na Kociewiu, rzekomo, by zaopiekować się chorą ciotką. Ciocia Zosia okazuje się nie być wcale tak schorowaną, ale bohaterka wraz ze swą córką Lusią "wrastają" w życie kociewskiej społeczności, poznają sympatycznych ludzi i po urlopie Joanna postanawia zostać u cioci Zosi. Sprawcą tej decyzji jest też sympatyczny pan doktor, z którym chciałaby ułożyć sobie nowe życie a także praca jako wolontariuszki w hospicjum dla dzieci chorych na białaczkę. • Wolontariat w hospicjum to bardzo wstrząsający wątek wszystkich trzech części, ale jakże pogodny. • Joanna pełna ciepła, chęci niesienia pomocy i emocjonalnie związana z chorymi dziećmi, dla których pisze opowiadanka, by choć trochę osłodzić ich cierpienie, realizuje swe marzenia o własnej kawiarni, stabilizuje swe życie u boku kochanego mężczyzny i wcale nie doktorka, który według cioci Zosi jest zwykłym galameją i dupusiem. Jej opowiadanka pojawiają się na runku wydawniczym i dlatego jej kawiarenka – marzenie zostaje nazwana Literatką. A w tejże Literatce można wypić nie tylko przesmaczną kawę, ale też zjeść "kuch z krostami" i kociewskie ruchanki • W ogóle w całej trylogii dużo humoru, zwłaszcza w cz. III, a to za sprawą starszyzny - towarzystwa cioci Zosi. • Całość okraszona jest powiedzonkami i wyrażeniami z gwary kociewskiej np. słynnym "to się da", czyli nie ma rzeczy niemożliwych. • Dla mnie wspaniały cykl i polecam bardzo.
  • [awatar]
    elaszadziul
    Anna Sakowicz - cykl ZŁODZIEJKA MARZEŃ • Na tę trylogię kociewska składają się następujące części: • cz. I - ZŁODZIEJKA MARZEŃ • cz. II - TO SIĘ DA! • cz. III - JUŻ NIE UCIEKAM • Jest to opowieść o Joannie,kobiecie po przejściach, polonistce, trochę wypalonej swą pracą, przebywającej na urlopie zdrowotnym, podstępnie wysłanej przez matkę do Starogardu na Kociewiu, rzekomo, by zaopiekować się chorą ciotką. Ciocia Zosia okazuje się nie być wcale tak schorowaną, ale bohaterka wraz ze swą córką Lusią "wrastają" w życie kociewskiej społeczności, poznają sympatycznych ludzi i po urlopie Joanna postanawia zostać u cioci Zosi. Sprawcą tej decyzji jest też sympatyczny pan doktor, z którym chciałaby ułożyć sobie nowe życie a także praca jako wolontariuszki w hospicjum dla dzieci chorych na białaczkę. • Wolontariat w hospicjum to bardzo wstrząsający wątek wszystkich trzech części, ale jakże pogodny. • Joanna pełna ciepła, chęci niesienia pomocy i emocjonalnie związana z chorymi dziećmi, dla których pisze opowiadanka, by choć trochę osłodzić ich cierpienie, realizuje swe marzenia o własnej kawiarni, stabilizuje swe życie u boku kochanego mężczyzny i wcale nie doktorka, który według cioci Zosi jest zwykłym galameją i dupusiem. Jej opowiadanka pojawiają się na runku wydawniczym i dlatego jej kawiarenka – marzenie zostaje nazwana Literatką. A w tejże Literatce można wypić nie tylko przesmaczną kawę, ale też zjeść "kuch z krostami" i kociewskie ruchanki • W ogóle w całej trylogii dużo humoru, zwłaszcza w cz. III, a to za sprawą starszyzny - towarzystwa cioci Zosi. • Całość okraszona jest powiedzonkami i wyrażeniami z gwary kociewskiej np. słynnym "to się da", czyli nie ma rzeczy niemożliwych. • Dla mnie wspaniały cykl i polecam bardzo.
  • [awatar]
    elaszadziul
    Karolina Wilczyńska - WŁAŚNIE DZIŚ, WŁAŚNIE TERAZ • Trzy kobiety - Bronisława, Sabina, Sonia - o różnym statusie społecznym, które połączył straszny wypadek. • Trzy historie, ale podobna tęsknota, by w życiu być dla kogoś najważniejszym. • Smutna, przejmująca opowieść o kobietach, które kochały swoich mężczyzn /syna, ojca, męża/ za mocno, nie dostając nic w zamian. • Kreacja bohaterów świetna, jak zawsze u tej autorki lekkość pióra. Kolejna książka SUPER, którą " łyknęłam" w dzisiejszą, bezsenną noc.
Ostatnio ocenione
1 2 3 4 5
...
107
  • Jackie
    Taraborrelli, J. Randy
  • Ambulans jedzie na wieś
    Kozłowska, Aleksandra
  • Bądź tak po prostu
    Dobosz, Ewelina
  • Chłopki
    Kuciel-Frydryszak, Joanna
  • Odlecieć jak najdalej
    Grabowska, Ałbena
  • Morderstwo o poranku
    Allingham, Merryn
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo