Jest to czwarta powieść autorki, po debiutanckiej trylogii "Wyjdziesz za mnie, Kotku "/choć trudno uznawać cz. II i III za debiut, bo to już przecież kolejne książki/. W tej powieści wyraźnie widać, jak bardzo zmienił się warsztat pisarski autorki, jej mocne i pewne pióro, swobodę w tworzeniu wyrazistych portretów psyc­holo­gicz­nych­ bohaterów, osadzonych w danej im rzeczywistości i przede, wszystkim bogactwo słowa i odpo­wied­zial­ność­ za nie. • Bohaterką powieści jest Hania, dziewczyna wychowana w patologicznej rodzinie, co nie jest bez znaczenie dla jej późniejszego życia i decyzji, jakie podejmuje u progu dorosłości, czego dowodem jest małżeństwo bez miłości, byle jak najszybciej uciec z rodzinnego domu. bo życie z ojcem i z podobnym jemu zachowaniem braćmi nie sposób żyć. • Wydawałoby się, że umknęła bohaterka z rodzinnego piekła, ale to dopiero początek jej dalszych kłopotów. • Niespodziewana diagnoza lekarska - nieoperacyjny guz i wyrok, kilka tygodni, a może miesięcy!. Trudno dziwić się załamaniu Hani i jak to w życiu czasem bywa, spotykamy na swej drodze ludzi. którzy bezinteresownie po prostu pomagają. Na męża liczyć nie może, gdyż ten przestraszony chorobą żony czmycha z małżeńskich pieleszy. I wtedy od nieszczęścia ratuje ją Piotr, były policjant, oddalony w swym ojcostwie od syna Michała / nastawienie matki przeciw ojcu/, który zawiera z nią umowę. Hania sporządza listę marzeń, a Piotr dopilnuje ich realizacji. Bohaterka zawierza swemu wybawcy , bo na nikogo innego nie może liczyć, a na swoją rodzinę w szczególności. • Czy Hani uda się w tym trudnym dla niej okresie, z najbardziej chyba tragicznym wyrokiem dla człowieka, spełnić swe marzenia. • A może Piotr jednak znajdzie drogę, by zbliżyć się ze swym synem? • Jednym z zaskakujących momentów jest "przemiana" brata Hani Igora. A co na niego wpłynęło? • Ale to nie tylko jedyny optymistyczny wątek powieści. • Ciekawa jest też narracja powieści płynąca dwutorowo. Relacja Hani i Piotra, co daje nam pełniejszy obraz myśli, przeżyć i pragnień bohaterów . Czytając , zastanawiamy się ile człowiek może w swym życiu znieść cierpienia, upokorzeń, ale też radości i dobroci.. • Polecam tę piękną opowieść z dość zaskakującym, ale czasem prawdziwym, jak to w życiu zakończeniem.

Auto coraz pewniej wkracza na światowe salony literackie ze swymi powieściami obyczajowymi, sensacyjnymi, thrillerami i przede wszystkim kryminałami. Sprzedano około 6 milionów jego powieści, przełożonych na ponad 30 języków. • Zainteresowała się też nimi kinematografia i na podstawie powieści „Potem” z 2004 roku , /inspirowanej osobistymi przeżyciami po wypadku drogowym, któremu pisarz uległ /, napisano scenariusz i nakręcono film z Johnem Malkovichem, Evangeline Lily i Romainem Durasem. Podobno w planach są dalsze ekranizacje jego powieści. • W powieści tej bohaterami są Madeline, mieszkanka Paryża i Johnathan – słynny szef kuchni, który niedawno utracił żonę i sieć restauracji, a obecnie prowadzi włoskie bistro w San Francisco. Lotniskowy galimatias, bieg do wolnego stolika i niespodziewane zderzenie dwojga, a potem zamieszanie z tym związane powoduje, że zabierają nie swoje komórki, a kiedy to zauważą , są już na „dwóch krańcach świata”. • Oczywiście ciekawość to ludzka rzecz i jak tu nie przejrzeć telefonu niedawno spotkanego delikwenta , kiedy ma się go pod ręką? • W tej cz. I cyklu autor przechodzi od lekkiej komedii romantycznej do sensacji a nawet thrillera. • Czym może zakończyć się ludzka ciekawość ? I czy na pewno nasze tajemnice a czasem demony przeszłości są dobrze przez nas ukryte? Ta część to niesamowita, z zaskakującą fabułą powieść , z niebanalnymi bohaterami i ciekawymi wątkami.

Autor coraz pewniej wkracza na światowe salony literackie ze swymi powieściami obyczajowymi, sensacyjnymi, thrillerami i przede wszystkim kryminałami. Sprzedano około 6 milionów jego powieści, przełożonych na ponad 30 języków. • Zainteresowała się też nimi kinematografia i na podstawie powieści „Potem” z 2004 roku , /inspirowanej osobistymi przeżyciami po wypadku drogowym, któremu pisarz uległ /, napisano scenariusz i nakręcono film z Johnem Malkovichem, Evangeline Lily i Romainem Durasem. Podobno w planach są dalsze ekranizacje jego powieści. • Omawiana przeze mnie powieść autora jest częścią II cyklu „Madeline Guillaume Musso”. • Część I to „Telefon od anioła”, której bohaterami są Madeline, mieszkanka Paryża i Johnathan – słynny szef kuchni, który niedawno utracił żonę i sieć restauracji, a obecnie prowadzi włoskie bistro w San Francisco. Lotniskowy galimatias, bieg do wolnego stolika i niespodziewane zderzenie dwojga, a potem zamieszanie z tym związane powoduje, że zabierają nie swoje komórki, a kiedy to zauważą , są już na „dwóch krańcach świata”. • Oczywiście ciekawość to ludzka rzecz i jak tu nie przejrzeć telefonu, jaki ma się pod ręką? • W tej cz. I cyklu autor przechodzi od lekkiej komedii romantycznej do sensacji a nawet thrillera. • Czym może zakończyć się ludzka ciekawość ? I czy na pewno nasze tajemnice a czasem demony przeszłości są dobrze przez nas ukryte? Ta część to niesamowita, z zaskakującą fabułą powieść , z niebanalnymi bohaterami i ciekawymi wątkami. • W cz. II bohaterami są Madeline i Gaspard, młody pisarz ze Stanów, którzy niespodziewanie spotykają się w wynajętym apartamencie, a przecież każde z nich chce spędzić ten bożo­naro­dzen­iowy­ czas w samotności, z dala od zgiełku i popracować w spokoju. Błąd popełniony przez agencję wyjmującą lokal wyzwala początkowo w bohaterach wściekłość, złość i upór – nikt nie chce ustąpić. Trochę uspokojenia przynosi wieść, że właścicielem apartamentu był sławny artysta Sean Lorenz, zmarły przed rokiem i przez długi czas pogrążony w smutku i żalu po tajemniczej śmieci syna. Artysta pozostawił trzy obrazy, które gdzieś zaginęły. Niefortunnie „sparowani” samotnicy zgodzili się jednak zamieszkać razem, a poruszeni historią Lorenza postanowili przeprowadzić śledztwo. Madeline to była policjantka, z samobójczymi skłonnościami, ale też kobieta której nie udaje się założyć rodziny, Gaspard natomiast to dramaturg , dość ceniony, ale jednocześnie cynik z podejściem do życia żywcem „wyjętym” z filozofii Schopenhauera. Ich początkowa niechęć zmienia się i „przystępują” do pracy, by odnaleźć płótna artysty i rozwikłać tajemnicę śmierci jego syna. Do działania profesjonalnie podchodzi pisarz, natomiast policjantka, dla której był to kiedyś chleb powszedni, z dość znaczną rezerwą. • I jak to w powieściach Musso bywa nasi bohaterowie to kolejna para poznająca się przypadkowo, „wędrująca” między kontynentami, odkrywająca tajemnice i wydarzenia, a przy okazji odkrywająca prawdy o sobie samych. • Głównym wątkiem powieści wcale nie są relacje pomiędzy bohaterami, ale historia malarza i jego rodziny. Wątek ten tylko przeplatany jest motywem ludzi nieszczęśliwych, bez szansy nadziei na lepszy los. • Powieść ta w swej konstrukcji to momentami dobry thriller, myślę jednak, że wprowadzenie jako głównej bohaterki Madeline, znanej już z poprzedniej powieści, nie było najlepszym zabiegiem artystycznym. Bohaterka jest tu po prostu nijaka. • Ale chylę czoła i dziękuję autorowi za literacką podróż po Paryżu, masę wiadomości na temat sztuki i muzyki. Jest też sporo sentencji filozoficznych. • W fabule wyraźnie zaznaczają się 3 zasadnicze części; • cz.I – w gwarze paryskich ulic i uroczego zakątka poznajemy bohaterów powieści, zagubionych samotników, uciekających od świata; • cz. II – historia Seana Lorenza i jej wpływ na bohaterów; • cz. III - kryminalna, pełna emocji z zaskakującym zakończeniem. • Powieść tak, zaskakuje, konstrukcja literacka na wysokim poziomie, ale moim zdaniem brak jej przysłowiowego pazura. Autor porzuca wątki, które były w jego twórczości najlepsze: magia, miłość silniejsza niż śmieć, wyrazistość bohaterów. Tutaj , co prawda, sprawnie łączą się wątki obyczajowe z sensacyjnymi, dobry jest wątek kryminalny, ale konstrukcja bohaterów mnie nie zachwyciła. Wydają się chwilami zbyt odpychający, pomimo że mają cechy wielu z innych powieści autora – ludzie po przejściach, pełni sekretów życiowych. • Uważam, że tym razem nie jest to powieść na miarę arcydzieła, ale może przypaść do gustu czytelnikom.

Powieść tę czyta się szybko, gdyż nie jest zbyt obszerna. Jest to trochę thriller, ale przede wszystkim powieść obyczajowa o życiu Anny , redaktorki medialnej i wykładowczyni uniwersyteckiej. • Akcja utworu rozgrywa się w Krakowie, mieście ogarniętym strachem prze szalejącym gwałcicielem, który swe ofiary napada w domach. Anna z przestrachem zauważa, że ktoś podczas jej nieobecności wchodzi do jej domu, ktoś "grasuje" po jej prywatności. Osaczona kobieta zaczyna podejrzewać już nawet swoich przyjaciół i dawnych znajomych. Na nic zdaje się szukanie ratunku na policji, która też jest bezradna. Kto osacza bohaterkę? A może przeczucia i zbyt wybujała intuicja powoduje, że popada w obłęd? Otoczenie wątpi w przeczucia Anny, a ona zaczyna już bać się przysłowiowego "własnego cienia". • POLECAM lekturę tej powieści wywołującej niepokój, dozę strachu , bezradność służb porządkowych i samotność człowieka w tłumie.

To ostatnia część serii Cztery Pory Roku. To ciepła, zabawna i wręcz magiczna część. • Dorota, główna bohaterka tej powieści, porzucona przez narzeczonego dla innej dziewczyny, postanawia się zemścić na dawnym ukochanym, a pomóc ma jej w tym pewien szaman Zen. Czy jednak Zenowi uda się , by Dorota "weszła" w ciało rywalki? A co będzie, gdy sztuczka się nie uda? Przekomiczny wątek pełen humoru, ale i trochę przerażenia. • Mamy też wątek Alicji borykającej się z kłopotami związanymi z galerią. Jest też zakończenie historii Kai i Marianny. No i jest też komendant Grzelak, dla mnie najbarwniejsza i pełna humoru postać. • POLECAM tę powieść, która po trosze jest "zwariowaną i szaloną przygodą po meandrach ludzkiej świadomości", powieść o kobietach na zakrętach życiowych, powieść pełną humoru, trochę absurdalną, ale ciepłą i przede wszystkim wciągającą. To dla mnie najlepsza część całej serii.