Ostatnia, ale czy na pewno , część cyklu powieści z gatunku kryminału psychologicznego o warszawskich policjantach śledczych. Bohaterowie muszą zmierzyć się ze skutkami wydanego dwa lata wcześniej wyroku w sprawie nastolatka , który zgwałcił swą koleżankę, która potem leczona w zakładzie psychiatrycznym, popełniła samobójstwo. • Kto próbuje nastraszyć sędziego Skowrońskiego, który wydał tamten wyrok, przesyłając mu filmik z gwałtu i morderstwa jego córki Jagny? • Aby dotrzeć do sprawcy, śledczy muszą sięgnąć do orzeczonej przed laty sprawy. A sędzia Skowroński znany był z tego, że orzeczenia jego były kontrowersyjne, gdyż to przecież on bez znajomości akt sprawy osadził w areszcie Agatę, za rzekome zabicie byłego chłopaka Michała Stępnia. • Autorka dotyka też bardzo ważnego problemu społecznego – wykorzystania internetu do pisania obraźliwych i często krzywdzących komentarzy – i wpływu ich na otoczenie. • Drugim ważnym problemem jest spojrzenie na etykę sędziowską, układy towarzyskie, koneksje, mniemania, że jest się ponad prawem i dlatego dla rodziny, przyjaciół i kariery – zrobi się wszystko, nawet, gdy jest to po prostu zło. • Często zapomina się przy tym, że owo wyrządzone zło może wrócić i doprowadzić do katastrofy. • W wątku obyczajowym autorka często wraca do przeszłości Agaty. Tym razem to Sławek musi zagłębić się w swej przeszłości, bo okazuje się, że to może pomóc w rozwiązaniu zagadki zabójstwa Jagny. • Czy znajoma z przeszłości Tomczyka zachwieje związkiem Agaty i Sławka? Na ile Agata może zaufać swemu życiowemu partnerowi? • POLECAM tę obyczajowo – kryminalną powieść pokazującą jak często koleżeńskie przysługi wpływają na wydawane wyroki, jak ofiary gwałtów są czasem bardzo źle traktowane, a ich oprawcy dostają niskie wyroki w zawieszeniu i czują się bezkarnie. • Ta VI część , jak pisałam wcześniej, być może zamykająca cały cykl, jest bardzo przemyślana w swej wymowie i jest potwierdzeniem potocznego powiedzenia, że „punkt widzenia zależy od punktu siedzenia” i gdy kiedyś zmienia się „pozycja”, zmienia się też spojrzenie na te same sprawy. Przykładem jest zniecierpliwienie sędziego Skowrońskiego, który nie może doczekać się zakończenia śledztwa w sprawie śmierci córki Jagny. A przecież kiedyś jego samego cechowało lenistwo, brak zainteresowania prowadzonymi sprawami i odraczanie ich w nieskończoność. • A karma wraca. Jest wina, więc musi być kara.

W V części cyklu - Agata i Sławek - muszą wyjaśnić , dlaczego zamordowano szefową ośrodka terapeutycznego dla dzieci i młodzieży, cenioną psychiatrę Antoninę Brzozowską. Śledztwo trudne, brak punktów zaczepnych, bo grono podejrzanych rośnie w zastraszającym tempie, gdyż dokumentacja medyczna wykazuje, że doktor prowadziła dość kontrowersyjną psychoanalizę, ku niezadowoleniu pacjentów bądź ich opiekunów. Kto z grona podejrzanych zamordował panią doktor? • W wartką akcję autorka wplata fabularną niespodziankę, którą jest osadzenie w areszcie st. aspirant Agaty Górskiej , podejrzanej o zamordowanie swego byłego chłopaka Michała Stępnia. • Czy Agata jest winna zabójstwa Michała? Sędzia nie ma wątpliwości, tylko Sławek nie chce uwierzyć w winę ukochanej. • Powieść ta, to dobry kryminał psychologiczny o sprawnej fabularnej konstrukcji, w której autorka zadaje pytanie : Jak daleko może posunąć się terapeuta w drążeniu psychiki swych pacjentów, bez poszanowania ich i często dla własnej korzyści? • Wątek kliniki leczenia dzieci , to bardzo dobrze stworzony obraz, ukazujący obok nieuczciwości lekarzy , nadopiekuńczość matek, obojętność otoczenia i poczucie, że się jest nieomylnym i lepszym niż inni. • POLECAM to kolejne spotkanie z warszawskimi policjantami śledczymi, którzy muszą zmierzyć się z wykorzystywaniem przez lekarzy swych pacjentów.

cykl : KRYMINAŁ POD PSEM • Część V to kolejna komedia kryminalna z dość prostą intrygą - popełniono morderstwo, a ofiarą jest znana celebrytka , piosenkarka o pseudonimie DJ Dzidzia . Wyjaśnienia sprawy, na prośbę matki Róży zarządzającej hotelem, podejmuje się oczywiście detektyw Szymon, któremu dzielnie sekunduje przyjaciółka. • I w tej części "psiej" serii mamy zazębiającą się narrację pierwszo i trzecioosobową , korowód różnorodnych postaci drugiego planu, wiele wątków z "drugim" dnem. Na uwagę zasługują barwne żywe dialogi z mowy potocznej. • Czytając, możemy odbyć wędrówkę po Katowicach i zaobserwować rozwijające się " to coś " między Solańskim i dziennikarką Kwiatkowską

cz. VI - TRUP W SANATORIUM • W tej części serii wiedzie autorka czytelnika , wraz z detektywem Solańskim i dziennikarką Różą , nad morze i pokazuje uroki Świnoujścia.. Tam zwiodła tę detektywistyczno - dziennikarską parę chęć spędzenia pierwszych wspólnych wakacji. • Ale jak Róża i Szymon , to kłopot murowany i to nie tylko osobisty. • W powieści trup ściele się gęsto i to nie tylko ten z sanatorium "Krecik" Wątków więc sporo , przeplatających się swą akcją w różnym czasie. Narracja raz trzecioosobowa, raz pierwszoosobowa, gdy rolę obserwatora i głównego komentatora przejmuje Gucio. • Te psie komentarze są pełne ciętego języka i doskonałej obserwacji rzeczywistości. A obserwować ma co, bo barwnych postaci dostatek. Od nieudolnych policjantów, po specyficznych pracowników sanatorium i w końcu nieużytych, znerwicowanych kuracjuszy. Plejada podejrzanych, mogących popełnić owe morderstwa "w wannie" jest dość liczna. • A Róża i Szymon miast korzystać z uroku nadmorskiej miejscowości, wspólnych wakacji w to upalne lato 1977 roku - podejmują się jak zwykle śledztwa. POLECAM

Minął długi, okrutny rok odkąd zaginęła Ania, która pewnej nocy wyszła z domu. Runęło rodzinne życie - Roksana, starsza siostra Ani, ucieka do Warszawy i prze 10 miesięcy nie zjawia się w domu, w którym zapanował smutek, gdyż rodzice wciąż tkwią w tragedii, jaka ich spotkała. Niepokojąca, tajemnicza wiadomość : "WRÓĆ DO DOMU SIOSTRA NA CIEBIE CZEKA" powoduje, że Roksana pomimo bolesnych wspomnień postanawia wrócić do rodzinnego domu i odszukać siostrę. • Policja niestety nie odnalazła żadnych śladów, które wskazywałyby czy zaginiona dziewczyna żyje, a jeśli tak, to co się z nią dzieje. Wszystkie tropy prowadzą donikąd. Jedyną osobą, która widziała Anię tej nocy jest sąsiad staruszek spacerujący z psem. • Zaczyna się więc "walka" Roksany z psychopatą, który podrzuca tajemnice, kłamstwa i niedopowiedzenia, by ją też złapać w zastawioną pułapkę. • W tej wędrówce po śladach zaginionej dzielnie ją wspiera Bartek, przyjaciel od zawsze, z którym w pewnym momencie zostały przekroczone granice przyjaźni i być może związek uczuciowy rozwinąłby się, gdyby nie tragedia rodzinna i ucieczka Roksany do Warszawy, gdzie studiuje. • Powrót dziewczyny i zadanie, jakie przed sobą postawiła, ponownie zbliża do siebie dawnych przyjaciół. Ale czy to wystarczy na odbudowanie dawnych relacji? • Nie mogąc liczyć na rodziców, korzysta Roksana z wyciągniętej, pomocnej dłoni Bartka i szukając prawdy o zaginięciu Ani wkracza na drogę pełną tajemnic i wydarzeń, które teraz nabierają innego wymiaru.Pomimo siostrzanego bólu i rozpaczy rodziców, a szczególnie matki, pomimo piętrzących się tajemnic i pytań, na które trudno otrzymać odpowiedzi - czas poznać prawdę, choć niektóre prawdy są dość bolesne , choćby relacje Bartka i Ani. • Czy Roksana wybaczy przyjacielowi , a teraz bardziej już partnerowi, skrywaną przez niego tajemnicę? • Wątek Bartka i Roksany jest w powieści szeroko przedstawiony i jak podkreślają niektórzy recenzenci spycha na dalszy plan temat główny.Zarzuca się też autorce zbytnie rozbudowywanie scen erotycznych i nadmiar wulgaryzmów. • Przyznam się, że skupiona na wątku zaginięcia Ani i tragedii , jaka spotkała rodzinę oraz współczucia dla tych, którzy taką tragedię przeżyli, nie przywiązywałam do tych scen zasadniczej uwagi. Boć przecież ważniejsze jest okrucieństwo tragedii i ból , gdy bliscy nagle znikają, wychodzą i nie wracają, nie dając znaku życia. A przecież takich przypadków jest wiele. • Prawdą jest, że główni bohaterowie Bartek i Roksana momentami zaskakują swoimi zachowaniami. Chłopak, ukrywając tajemnicę, jest rozchwiany emocjonalnie, ma kompleksy i powiedziałabym, że wręcz kaprysi. A Roksana - czasami nie wie, czego chce, szczególnie w relacjach z Bartkiem, a tak naprawdę, teraz po powrocie, jest silną i zdeterminowaną kobietą, by stawić czoła problemowi. • Niezbyt lubię narrację pierwszoosobową, ale jest ona coraz częściej stosowana przez pisarzy, choć moim zdaniem zawęża wiedzę narratora. • W powieści taką właśnie narrację mamy i to z perspektywy Roksany . I dlatego lepiej poznajemy jej myśli i motywy, którymi kieruje się w swoim działaniu. O tym , co myślą, wiedzą i czynią inni bohaterowie, wiemy tyle, ile zechce nam opowiedzieć Roksana. • Powieść ma ciekawą fabułę, dobrze skonstruowaną akcję, doskonałe portrety bohaterów w obliczu tragedii i zaskakujące zaskoczenie. • Mówi się o niej, że to nowa odsłona autorki w połączeniu New Adult i kryminału. • POLECAM tę powieść opowiadającą o stracie najbliższej osoby, z zaginięciem której tak trudno się pogodzić, powieść, którą gatunkowo można zaliczyć do kryminału psychologicznego z wątkiem romansowym i z ogromnym bagażem dramatu ludzkiego