A teraz trochę z literatury regionu warmińsko - mazurskiego i znana, bardzo lubiana , cieszącą się zasłużoną sympatią - nasza olsztyńska pisarka Helena PIOTROWSKA - z urodzenia Mazurka, ale od najmłodszych lat mieszkanka stolicy Warmii, była tancerka Zespołu Pieśni i Tańca Olsztyn, długoletnia instruktorka zajęć tanecznych w Olsztynie i innych miejscowościach Warmii, reportażystka a przede wszystkim pisarka - biografistka i monografistka. . • Wnikliwie opowiada o życiu prywatnym, zawodowym i społecznym swych bohaterów, gromadzi ogromny materiał dokumentalny . A bohaterowie jej biografii - to ludzie, którzy byli lokalnymi autorytetami w swych działaniach. Jest też autorką pięknych opowieści o zwykłych ludziach, czego przykładem jest ta książka. • Jej książki są pięknie wydane, moc materiału faktograficznego i bogactwo fotografii. • Helena Piotrowska - CZYŻBY DIABEŁ OSTATNIĄ SKRZYNIĘ OTWORZYŁ? • Bohaterowie tej książki to Polacy z różnych regionów kraju, których los rzucił po 1945 roku na Warmię i Mazury. Autorka spisała ich dzieje, przeprowadzając z nimi bezpośrednie rozmowy. Praca nad książką trwała prawie 10 lat, a bohaterowie mówiąc o swoich przeżyciach, przybliżają czytelnikowi wydarzenia II wojny światowej.

A teraz trochę z literatury regionu warmińsko - mazurskiego i znana, bardzo lubiana , cieszącą się zasłużoną sympatią - nasza olsztyńska pisarka Helena PIOTROWSKA - z urodzenia Mazurka, ale od najmłodszych lat mieszkanka stolicy Warmii, była tancerka Zespołu Pieśni i Tańca Olsztyn, długoletnia instruktorka zajęć tanecznych w Olsztynie i innych miejscowościach Warmii, reportażystka a przede wszystkim pisarka - biografistka i monografistka. . • Wnikliwie opowiada o życiu prywatnym, zawodowym i społecznym swych bohaterów, gromadzi ogromny materiał dokumentalny . A bohaterowie jej biografii - to ludzie, którzy byli lokalnymi autorytetami w swych działaniach. Jest też autorką pięknych opowieści o zwykłych ludziach, czego przykładem jest ta książka. • Jej książki są pięknie wydane, moc materiału faktograficznego i bogactwo fotografii. • KRONSELKI - to opowieść o poszukiwaniu tożsamości, życiowej mądrości i ogromnym skoku cywilizacyjnym. To opowieść o losach trzech kobiet ze szczególnym uwzględnieniem historii uczuć, na którą wpływ miało trudne dzieciństwo w powojennej Polsce.

To II część serii TEGO KWIATU JEST PÓŁ ŚWIATU i zdecydowaną kontynuacją cz. I / tytuł jak cała seria/ i dlatego proponuję czytać w kolejności. • Bohaterką znów jest Majka Kostrzewska , jej rodzina, partner i grono przyjaciół. • A w fabule - najpierw kłopoty finansowe Majki i jej przyjaciół i żartobliwe planowanie napadu na jubilera. A co będzie, gdy ten żart za kilka dni staje się realnym? Kto napadł na jubilera? Majka czy któryś z przyjaciół? • Kolejnym kłopotem Majki jest zbliżający się ślub ukochanego brata. Przyszła panna młoda , zdaniem Majki ,jest niezłą zołzą , terroryzującą przed swym ślubem otoczenie. Ale któregoś dnia narzeczona nie powraca do domu i ... pytanie: Kto zamordował "upiorną " narzeczoną? • I jeszcze Przemuś , kuzyn ze Stanów - jaką rolę odegra? • I znów Majka znalazła się w kręgu podejrzanych. I co na to komisarz Borówa, gdy dowie się, że ulubiony kotek Majki i jej partnera Stevena - wymiotuje diamentami? • POLECAM tę powieść zaliczaną do komedii kryminalnych z wartką akcją, szeregiem ciekawych wątków , którą czyta się szybko i przyjemnie. • W zapowiedziach cz. III , w której jednym z głównych bohaterów będzie brat Majki Michał, który "owdowiał " w narzeczeństwie.

Tom 2 cyklu „Pani Henryka” - to kolejne przygody starszej pani Orłowskiej. Rozsmakowana pobytem w pensjonacie Yorkshire i sukcesem detektywistycznym tym razem bohaterka postanowiła część spadku przeznaczyć na wycieczkę do Paryża z biurem podróży - Niezapomniane Doznania. • Autokar superluksusowy , towarzystwo zróżnicowane i charakterami, i wiekiem a wśród uczestników szalenie niesympatyczny pan Stanisław, dający się we znaki nie tylko kierownictwu wycieczki, współtowarzyszom podróży, ale i też własnej żonie. • I tenże właśnie pan Stanisław miast podziwiać uroki Paryża, ginie w dramatycznych okolicznościach jeszcze przed wyjazdem z Polski. • Podróż przerwana, policja rozpoczyna oficjalne śledztwo. Kto jest mordercą i dlaczego? Jakie są powiązania między uczestnikami wyprawy, boć przecież wydawało się, że poznano się dopiero w autokarze? Czy policja rozwiąże te problemy? • No, cóż – policja policją , pracuje powoli, wydaje się, że podobnie jak w pensjonacie zbyt leniwie, ale od czegóż jest pani Henryka, uczestniczka wycieczki, z detektywistycznymi zakusami i już jednym sukcesem na swym koncie. • Śledczy robią swoje, a pani Henia patrząc im na ręce, zaczyna prowadzić swoje dochodzenie. Kto będzie szybszy we wskazaniu mordercy – starsza pani czy policja ? • A powodów do popełnia morderstwa jest się wiele. • I znów bohaterka okazuje się sprytnym obserwatorem i przywołując cały swój spryt detektywistyczny i urok starszej pani, czaruje towarzystwo i zaczyna układać fakty , rozsypane jak pudło puzzli , w sensowną całość. • A w „pracy tej „ pomaga jej trochę ryzyko, niepoprawny optymizm i umiejętność posługiwania się nowinkami technologicznym. A osobowość starszej pani znów pozwala jej trochę mamić, trochę czarować współtowarzyszy i wyciągać od nich ważne informacje. Bo jakże nie zaspokoić ciekawości staruszki o złotym sercu, uwielbiającej swoje zwierzaki i czarną kawę , a do tego bardzo skromną, przepraszającą i niechcącą nikomu zaszkodzić. • I tak po nitce do kłębka poznaje nasza bohaterka historie życia wszystkich uczestników wycieczki, ich powiązanie z denatem, który w rzeczywistości był nie tylko bardzo złym człowiekiem, ale i też okropnym mężem.. • Oficjalne, policyjne śledztwo prowadzi, podobnie jak w tomie 1, kapitan Zborowski, coraz bardziej ceniący bystry umysł pani Henryki. • POLECAM tę powieść kryminalną z humorystycznymi wątkami, bardziej wyrazistymi bohaterami niż w cz. I, z przesympatycznymi zwierzakami – kotem Czizem i świnką morską z nadwagą Biszkoptem. • To bardzo dobra lektura na jedno popołudnie . Przygody sympatycznej emerytki wciągają i kolejny raz starsza pani zadziwia swoją energią i dewizą, że” (…) w życiu trzeba się wygadać (…), wszystko z siebie wyrzucić. Jeżeli nawet nie pomoże, przynajmniej nie zaszkodzi”. • Choć powieść sygnowana jest jako tom 2 cyklu,, to jednak spokojnie każdą z części można czytać oddzielnie, bo łączy je tylko tytułowa bohaterka i w planie drugim - kapitan Zborowski. • Wydaje się, że będą kolejne tomy tego cyklu, na które czekam z niecierpliwością.

Powieść ta , to historia starszej pani Henryki Orłowskiej, która pewnego dnia otrzymuje list z kancelarii adwokackiej w Anglii, że jest spadkobierczynią nieznanej sobie ciotki. • Część pieniędzy z tego spadku postanawia bohaterka przeznaczyć na własne przyjemności, dlatego wyjeżdża do luksusowego pensjonatu na południu Polski, ale o angielskiej nazwie Yorkshire, by pierwszy raz w życiu bawić się i dobrze odpoczywać. • Ale złośliwy los sprawia, że w dzień po jej przybyciu , ktoś pozbawia życia pokojówkę Różę. • Pani Henryka, to nie zakompleksiona starsza osoba, choć ma wiele z przywar ludzi w jej wieku, to kobieta, która nie boi się żadnych nowinek technicznych, czyta dużo i to przede wszystkim powieści kryminalnych, co wyrobiło u niej zmysł detektywistyczny. Bohaterkę cechuje też logiczne myślenie, zasada „jak zamkną drzwi, wejdź oknem”, ma pozytywne podejście do ludzi i kocha zwierzaki, a także mniemanie, że starszym wolno czasem zachować się nietaktownie, byle nie obrażać innych. • Panią Henrykę drażni fakt,że policja za bardzo nie spieszy się z wyjaśnieniem zbrodni, co jest jej na rękę i dlatego postanawia wziąć śledztwo w „swoje ręce”. • A, że nikt nie bierze na poważnie owego śledztwa , uznając jej zainteresowanie za takie ot, nieszkodliwe, dobrotliwe pogaduszki starszej pani, jej rozmówcy chętnie się zwierzają, przy okazji odpowiadając na ważne pytania. I w ten sposób pani „detektyw” pozyskała wiele ciekawych i istotnych informacji wskazujących i na motyw, i na sprawcę. A, że działała niekonwencjonalnie ….no, cóż, ale skutecznie.! • Starsza pani początkowo jest lekceważona przez stróżów prawa, ale jej pomoc w konsekwencji okazuje się nieodzowną. Ten trochę złośliwy stosunek policji do swych poczynań tłumaczy sobie zapracowaniem i ogromem spraw prowadzonych przez policjantów, • Fabuła powieści lekka, ciepła , przyjemna i... humorystyczna, a bohaterowie budzą sympatię czytającego. Akcja ma kilka istotnych zwrotów , raz zwalnia, by potem szybko przyspieszyć. • POLECAM tę humorystyczna, kryminalną powieść, stanowiącą cz. I cyklu zatytułowanego „Pani Henryka”, o perypetiach uroczej, dociekliwej ,ale stanowczej i trochę na swój sposób szalonej starszej pani, próbującej wcielić się w detektywa i odkrywającej motyw zbrodni i zabójcę. • To taka lekka powieść, którą czyta się przyjemnie w jeden wieczór. Postać głównej bohaterki nawiązuje trochę do angielskiej klasyki kryminalnej.