Być może dzięki temu, że nie czytałam "Krzyżaków" w wieku szkolnym a dopiero teraz, doceniam jej kunszt i uznaję ją za fantastyczną powieść. • Razem ze Zbyszkiem z Bogdańca i jego stryjem Maćkiem przeniosłam się do czasów rycerstwa, do lat 1399 - 1410, kiedy Polską rządził król Władysław Jagiełło. Oj dużo emocji, przeżyć, akcja trzyma w napięciu jak w powieści sensacyjnej a jednak o czasach historycznych. A jeszcze język staropolski, trudny tylko do około czterdziestej strony, potem szło jak z płatka. • Sienkiewicz dopracował wszystkie elementy, dla mnie to Mistrz!

Bohater Bartek Elbląg, pisarz, opisuje proces powstawania powieści. Towarzyszy temu ciągła gonitwa myśli, wspomnienia, wyobrażenia. Cokolwiek robi, gdziekolwiek jest jego umysł robi swoje, analizuje, interpretuje, goni. Trudno się to czytało i nie zawsze było ciekawe. • W pewnym momencie miałam wrażenie, że "Zabobon" został napisany przez Bartka Elbląga i musiałam spojrzeć na okładkę na nazwisko autora. Fajny to zabieg, gdzie autor scalił się z bohaterem. • Porwały mnie obydwa momenty researchu w miasteczku Brzeziny Śląskie, gdzie popełniono morderstwo, o którym pisze Elbląg. • Powieść specyficzna ale średnia. Mam nadzieję, że prawdziwy autor Ahsan Ridha Hassan nie popadnie w egoizm i zadufanie jak Bartek Elbląg po wydaniu dwóch powieści. • Dziękuję Wydawnictwu Marginesy za egzemplarz powieści:)

Paczka czterdziestolatków, przyjaciół jeszcze z liceum, każdego roku spędza ze sobą przynajmniej tydzień wakacji. Tym razem dołącza do nich Filip. A Filip reprezentuje taką miłość, że "klękajcie narody" (hi, hi przejęłam już słownictwo Mańki;)). Naprawdę uczucie Filipa jest nieprawdopodobne, po prostu nie zdarza się... • Poznajemy ich pływających na katamaranie po chorwackich wyspach i realizujących swoje życie w Warszawie lub w Bieszczadach oraz w sytuacji gdy muszą się zmierzyć z tragedią Anki, a zarazem ich wszystkich. Jest więc zabawnie, beztrosko i z humorem. Jest też poważnie, smutek i łzy. • To co bardzo mi się podobało, to głębokie i szczere rozmowy o emocjach, o uczuciach oraz wzajemna pomoc, bezinteresowna. Powieść ma z pewnością walory terapeutyczne, będzie bardzo ważna i potrzebna dla osób, którym życie nagle się zmienia o 360 stopni. • A za tą pierwszą dla mnie powieść Anny Ficner-Ogonowskiej dziękuję Wydawnictwu Znak:)

Somalia - kraj z pięknym długim wybrzeżem nad dwoma ciepłymi morzami w Rogu Afryki, kurorty dla bogaczy. Kiedyś. Teraz wyniszczona przez głód, wojny domowe i terrorystów islamskich. Ludność wędrująca za wodą i pożywieniem. Mężczyźni albo zdemoralizowani przez wojnę albo apatyczni od żucia khatu - narkotyku. Kobiety zaś robią co mogą, troszczą się o rodzinę, szukają zarobku. To królowe tego kraju, w kolorowych strojach a wojna nakręca je do działania. • Autor reportażu dwukrotnie przebywał w Somalii w roku 2015 i 2017 mogąc poruszać się tylko w eskorcie ochroniarzy. W 34 krótkich, acz treściwych rozdziałach naświetla nam różnorodne tematy, miejsca, historię, tradycje i rozmowy z ludźmi. Niektóre drastyczne, inne dające nadzieję dla tego kraju. • Bardzo wartościowy reportaż.

Autor, biolog morski i dr etologii powołując się na najnowsze badania przytacza wiele faktów i ciekawostek o życiu zwierząt np: o ich samoświadomości, empatii, zdolnościach umysłowych, tworzeniu wspólnot, obyczajach... • Z wielką pasją naukowca to przedstawia, natomiast jak dla mnie jest to przegadane i jeszcze raz przegadane. Doskwierało mi to, tak jak i brak zdjęć lub obrazków. • Za to bardzo ważny postulat jest tu poruszony, żeby powstało określenie prawne "osoba zwierzęca" gdyż zwierzęta te "wyżej" rozwinięte myślą i czują tak jak człowiek, nie są w stanie jednak obronić się przed zaplanowanym, świadomym łamaniem ich praw. "Osoba zwierzęca" tak jak człowiek, mogłaby być broniona przez każdego adwokata.