Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
Atomek9
Najnowsze recenzje
1
...
20 21 22
...
40
  • [awatar]
    Atomek9
    Nota 3+. Ładnie się czyta. Zgrabna literatura ale kryminał to nie jest raczej opis epoki i Barcelony. Niestety nie dowiadujemy się kto był sprawcą mordu lecz mamy pełny opis upadku moralnego "porządnego" obywatela. To jest największy atut książki. Ukazanie w pełnej krasie tego mechanizmu, krok po kroczku. Czasy się zmieniają ale ludzie wciąż są tak samo podli w dążeniu do pieniędzy, władzy i kobiet.
  • [awatar]
    Atomek9
    Nie jestem wielbicielem literatury faktu ale od czasu do czasu lubię dla odmiany poczytać coś innego niż s/f. Ta książka to wstrząs dla mózgu, 100% prawdy o tym co człowiek jest w stanie zrobić drugiemu w imię różnego rodzaju interesów czy ideologii. Pokazuje też czym jesteśmy: pyłkiem w machinie czasu bądź mięsem armatnim wielkich w ich militarnych zmaganiach. Żal ogromny! Nota 4 za napisaną sercem opowieść o zmaganiach wojennych na Okinawie.
  • [awatar]
    Atomek9
    Mam za sobą wszystkie wydane w Polsce tomy cyklu Kroniki Czarnej Kompanii i uczucia mam mocno mieszane. Pierwsze 150 stron pierwszego tomu to droga przez mękę. W następnych tomach jest lepiej ale bez rewelacji. Literacko ten cykl to słabizna, horror narracyjny i kpina z rozsądku i poczucia sensu czytelnika. Ma jednak autor jakąś charyzmę w klimacie powieści, stworzonych postaciach i niepowtarzalnej aurze fantasy, które powodują, że się wciągasz i czytasz, czytasz i czytasz a stron jest bez liku. Nota 3+
  • [awatar]
    Atomek9
    Literacki shit. Tylko dla erudycyjnych onanistów, poszukiwaczy 4 wymiaru powieści i im podobnych cymbałów. Zdzierżyłem i przeczytałem bo tylko 150 stron. Nota 2!
  • [awatar]
    Atomek9
    Niestety ale kończę już znajomość z autorem przygód o Nocnym i Dziennym Patrolu. Trzecia powieść z cyklu ma pewną dramaturgię ale te nieznośne filozoficzno-społeczne wtręty powoduję znużenie lekturą. Główny bohater Anton staje się osiągając coraz to wyższe wtajemniczenie bezpłciowym nudziarzem. Jedynie postać wiedźmy Ariny jest pełnokrwistą osobą, która budzi w czytelniku emocje. Polecam tylko dla wielbicieli Sergieja Łukjanienko. nota 3+
Ostatnio ocenione
1
...
27 28 29
...
32
  • Piramidy
    Pratchett, Terry
  • Straż! Straż!
    Pratchett, Terry
  • Trzy wiedźmy
    Pratchett, Terry
  • Valis
    Dick, Philip K.
  • Eryk
    Pratchett, Terry
  • Czarodzicielstwo
    Pratchett, Terry
kkarwacka
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo