Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
[awatar]
agnesto
Najnowsze recenzje
1
...
73 74 75
...
112
  • [awatar]
    agnesto
    Bardzo dobry POLSKI film. • Szkoda, że takich produkcji jest tak mało w skali roku czy nawet lat. • Świetna rola Topy - gra jakby siebie, zagubionego umysłowo, psychicznie zdeptanego policjanta, którego trudno przebić. I Kijowska - mistrzostwo (jak Lisbeth Salander z oryginalnej wersji szwedzkiej - brawo). I, co muszę napomknąć, wielki plus za dobrze napisany scenariusz.
  • [awatar]
    agnesto
    Bardzo dobry POLSKI film. • Szkoda, że takich produkcji jest tak mało w skali roku czy nawet lat. • Świetna rola Topy - gra jakby siebie, zagubionego umysłowo, psychicznie zdeptanego policjanta, którego trudno przebić. I Kijowska - mistrzostwo (jak Lisbeth Salander z oryginalnej wersji szwedzkiej - brawo). I, co muszę napomknąć, wielki plus za dobrze napisany scenariusz.
  • [awatar]
    agnesto
    Bardzo fajna, ciepła i wesola książeczka. Dla dorosłych - by czytając powrócili do świata dorastania i posiadania Julki, najlepszej psiapsiółeczki ze szkoły, której mama pracuje z naszą mamą;) by poznały kota Idźstąd i by cieszyły się obecnością sąsiadów z klatki - a najlepsze są dwie byłe-aktorki-czasu przeszłego, które żyją z 3ma psami i wiecznie wracają do czasów brylowania na scenie... które były i nic już Zezi nie mówią, bo dialogi jakieś takie...starożytne... I by czytając poczuć bliskość brata Gilera, który śpi koło chusteczek higienicznych, ma wiecznie gila pod nosem i który ma specjalną dietę. Bo jak jej nie miał, to się wiecznie drapał i skrobał, a teraz jest świetnie, ale...jak mawia Babcia Jasnowłosa, uwaga tu będą nader trzy trudne słowa - cokolwiek one znaczą - ta dieta pozbawia go pełnowartościowych składników. ot, mądre słowa mądrej babci. i jest jeszcze w domu tata rzeźbiarz, który wszędzie rozkłada sobie warsztat, a mama tego nie lubi, bo wtedy bałagani okropnie....A Zezia to 8 letnia dziewczynka z dwoma kucykami, która dorasta, żyje w niewielkim mieszkaniu i cieszy się z każdego dnia jaki dostaje. z małego pokoju, z brata, z obierania ziemniaków (warto przecież wymyślić sobie jakąś zabawę podczas strugania i od razu lepiej się strzyże kartofelki na obiad) ;))) • fajna, wesoła • mi rozjaśniła deszczowy dzień;) Choć i u Zezi takie się trafiały;)
  • [awatar]
    agnesto
    Wspaniały. • smutny ale jakże prawdziwy. • I niezwykłe role wspaniałych aktorów.
  • [awatar]
    agnesto
    Rewelacyjny audiobook. • Lektor pierwsza klasa, najwyższy poziom gwarantowany. • I ogromna przyjemność słuchania. • Pan Peszek jest idealnym czytającym prozę tego rodzaju - ja od czasu Pana Mercedesa łączę go z Kingiem i inny głos już mi nie pasuje do słuchania.
Ostatnio ocenione
1
...
77 78 79
...
98
  • Wigilijne psy i inne opowieści
    Orbitowski, Łukasz
  • Babel
    Pitt, Brad
  • Zero
    Elsberg, Marc
  • Nakarmić kamień
    Nowicka, Bronka
  • Pokój
    Abrahamson, Lenny
  • Okularnik
    Bonda, Katarzyna
Nikt jeszcze nie obserwuje bloga tego czytelnika.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo