Strona domowa użytkownika

Zawiera informacje, galerię zdjęć, blog oraz wejście do zbiorów.
Centrum Kultury i Biblioteka Publiczna Gminy Suchy Las
[awatar]
Suchy Las BPG
Rodzaj: Biblioteki publiczne
Telefon: 61 25 00 401
Województwo: wielkopolskie
Powiat: poznański
Adres: Szkolna 16
62-002 Suchy Las
E-mail: biblioteka@osrodekkultury.pl

Godziny otwarcia Biblioteki Publicznej w Suchym Lesie:

Poniedziałek 9.00 – 18.00
Wtorek 9.00 – 18.00
Środa 9.00 – 18.00
Czwartek 9.00 – 18.00
Piątek 9.00 – 18.00
Wybrane soboty w roku 9.00 – 13.00

Biblioteka Publiczna w Suchym Lesie od 65 lat zajmuje się promocją czytelnictwa, przybliżając czytelnikom literaturę i propagując ideę czytelnictwa.

Bibliotekę otwarto 3 maja 1946 roku w ramach Święta Oświaty, ale za oficjalną datę przyjmuje się rok 1948, kiedy zarejestrowana została w Inspektoracie Szkolnym w Poznaniu jako Biblioteka Gminna w Suchym Lesie. Początki były niezwykle skromne: 135 książek otrzymanych z Powiatowej Biblioteki, Inspektoratu Szkolnego i Kuratorium Szkolnego w Poznaniu, przechowywanych w szafie Szkoły Podstawowej w Suchym Lesie. W latach pięćdziesiątych ub. wieku biblioteka mieściła się w Klubie Rolnika w Suchym Lesie, później w nie istniejącym już baraku w pobliżu sucholeskiego kościoła. W 1957 roku otrzymała pomieszczenia w dawnej „starej szkole” przy ul. Strażackiej, i tam miała swoją siedzibę przez prawie 30 lat. Od 1986 roku do maja 2013r. biblioteka mieściła się w budynku przy ul. Bogusławskiego 17.

Od 1988 roku sucholeska biblioteka nosi imię zmarłego w 1979 roku poznańskiego pisarza Jerzego Mańkowskiego, autora takich powieści jak: ,Anna w moim życiu”, „Najpiękniej umiera gałąź”, „Nie nauczyłem się ziemi”, „Miłość potrafi”, „Ballada sierpniowa”, „Portret dziewanny smukłej”, „Dwoje na wrzosowisku”, „Zasypany piołunem Ślad”.

27 sierpnia 1991 roku, decyzją Rady Gminy Suchy Las, biblioteka została włączona w strukturę organizacyjną Ośrodka Kultury Gminy Suchy Las.

28 czerwca 2013 r. zmieniono uchwałę o utworzeniu Ośrodka Kultury Gminy Suchy Las i utworzono Centrum Kultury i Bibliotekę Publiczną Gminy Suchy Las z siedzibą przy ul. Szkolnej 16.

Nowa biblioteka jest przestronna jasna, nowoczesna. Na czytelników czeka prawie 77 tys. woluminów, 1118 audiobooków, ponad 200 filmów, codzienna prasa, czasopisma, pracownia multimedialna ze stanowiskami komputerowymi z dostępem do Internetu, programów edukacyjnych, skanera, drukarki.

Biblioteka posiada dwie filie: działającą od 1975 roku w Chludowie i od 1990 roku w Złotnikach.

Od 2003 roku biblioteka w Suchym Lesie oraz jej filie są skom­pute­ryzo­wane­, co niezwykle ułatwia organizację pracy. Katalog jest dostępny on — line, od 2007 roku dostępna jest także usługa internetowego zamawiania książek.

Biblioteka swą działalnością obejmuje: obsługę wypożyczeń na zewnątrz, udostępnianie zbiorów na miejscu, dowożenie książek do domu osobom starszym i niep­ełno­spra­wnym­, działalność informacyjną, udzielanie informacji rzeczowych i bibl­iogr­afic­znyc­h, wypożyczenia międ­zybi­blio­tecz­ne, udostępnianie czasopism, usługi ksero.

Biblioteka prowadzi działalność wydawniczą. W 2008 roku wydany zastał zbiorek poezji Krystyny Czarneckiej — Augustyniak zatytułowany „Drobiny szczęścia — tutaj?”, w roku 2009 „Fragmenty uczuć” Joanny Rutkowskiej-Zoneman, a w 2015 "Insza inszość" Andrzeja Janusza Stanisławskiego.

Najnowsze recenzje
1
...
22 23 24
...
42
  • [awatar]
    Suchy Las BPG
    Pan Antoni, bohater książki Céline Claire i Magali Le Huche, najbardziej na świecie pragnie ciszy i spokoju. Nieustannie przy tym terroryzuje swoje najbliższe otoczenie, sprawiając, że wszystkie dzieci na podwórku chodzą na placach…przynajmniej dopóki o tym pamiętają. Zdesperowany Pan Antoni za sprawą pewnego magicznego zabiegu spełnia swoje największe marzenie - znajduje się w świecie bez dźwięków. Czy dzięki temu staje się szczęśliwy? Cisza! to zabawna i wzruszająca opowieść o tym, że dobrze jest być razem. Nawet jeśli otaczający nas ludzie wydają się nam czasem bardzo uciążliwi…Niewielka ilość tekstu i piękne, szczegółowe ilustracje sprawiają, że idealnie nadaje się do głośnego (właśnie tak!) wspólnego czytania.
  • [awatar]
    Suchy Las BPG
    Podobno najbardziej lubimy te historie, które już znamy. To stwierdzenie może być nieco przewrotne w przypadku najnowszej powieści Louise O’Neill. Pod Taflą to opowiedziana na nowo historia andersenowskiej Małej Syrenki. Gaia jest syreną, która marzy o świecie bez dworskich zasad i ojcowskich nakazów. Tak jak jej baśniowy pierwowzór buntuje się, i wypływa na powierzchnię, gdzie spotyka chłopaka. Ten odsłania przed dziewczyną beztroski świat, do którego Gaia zapragnie dołączyć. Czytelnicy wiedzą już jednak, ze ten krok wymaga poświęcenia. Co zrobi dziewczyna, by spełnić marzenie o wolności i stąpaniu po lądzie? Co się stanie, gdy zabraknie jej odwagi? Książka O’Neill pozwala zagłębić się w świat magicznych istot i trudnych do pokonania barier. Jest przy tym historią walki o swój głos, o wolność i równość. Wpisuje się tym samym w coraz bardziej popularny nurt opowieści „girlpower”, prowokując do myślenia i motywując.
  • [awatar]
    Suchy Las BPG
    W swojej najnowszej książce Filip Springer wyrusza na Północ, by odnaleźć Jante. Znane z powieści Aleksandra Sandemosego Uciekinier przecina swój ślad miasteczko odcisnęło swoje piętno w zbiorowej wyobraźni Skandynawów. Prawo Jante to jedenaście restrykcyjnych zasad, z których dziesięć zaczyna się od „nie sądź”: nie sądź, że jesteś kimś, że jesteś lepszy czy mądrzejszy, że do czegoś się nadajesz i że wolno ci się z nas śmiać. Gdyby jednak okazało się, że Jante wcale nie jest krainą geograficzną? Co jeśli nie da się od niego uciec? Opowieść Springera odkrywa mroczną stronę „najs­zczę­śliw­szyc­h krajów świata”. Oczy mieszkańców, śledzące uważnie każdy krok nowego przybysza i niechęć do rozmów z obcymi układają się w świat pełen niedomówień, rozpięty miedzy fikcją a prawdą. Opowiadając o nim, Springer tworzy obrazy niemal wyjęte z dreszczowców, spotęgowane poprzez zimne, oszczędne kadry skandynawskich miasteczek. Ukazuje wyraźnie, iż Jante, z całą nietolerancja, pochwałą przeciętności i tłumieniem ambicji tkwi niemal w każdym człowieku.
  • [awatar]
    Suchy Las BPG
    „Pup, puk! Zastałem króla?” to książka przygodowa, w której mamy okazję poznać historię z zupełnie innej strony. Głównymi bohaterami opowieści jest rodzina Bielskich. Mieszkają oni w prawie stuletniej kamienicy. Fascynują ich antyki, są wielbicielami historii. Ich dotychczasowe życie zmienia się w niesamowity sposób w momencie, gdy tata będąc na targu staroci staje się właścicielem pewnych zabytkowych drzwi. Okazuje się, że pasują one wręcz idealnie do ich spiżarni. Jednak wraz z drzwiami w mieszkaniu Bielskich pojawia się również tunel czasu. Od tej pory u Bielskich zaczynają się dziać naprawdę niesamowite rzeczy. Przybywają do nich goście z dawnych czasów. Przed dwunastoletnim Stanisławem i jego rodzicami stoi nie lada wyzwanie. Muszą poradzić sobie ze zbłąkanym krzyżackim rycerzem, błaznem Zygmunta Starego, nadworną praczką Jana III Sobieskiego, a nawet żołnierzem z armii samego Napoleona Bonapartego. Czy współczesna rodzina Bielskich podoła tak trudnym zadaniom?
  • [awatar]
    Suchy Las BPG
    Myślę, że każdy z nas latem ma zaplanowany krótki wyjazd do własnej babci, tak jak Noi. Noi jednak nie cieszy się na wiadomość o spędzeniu wakacji z babcią. Czy nie jest to wręcz niep­rawd­opod­obne­??? Jego babcia żyje samotnie na małej skalistej wysepce i rzadko kiedy ma czas na zabawę z wnuczkiem. Ponadto Noi uważa, że jest nieco dziwna. Bo która z przeciętnych babć gotuje na obiad zupę z wodorostów, trzyma własne zęby w słoiku, a na dodatek w nocy podczas snu chrapie niczym przeogromny mors? Taka jest właśnie jego babcia. Znudzony pobytem u niej Noi pewnego razu wymyka się niepostrzeżenie z domu. Podczas wyprawy w nieznaną chłopcu część wysepki zaskakuje go sztorm. Noi znajduje się w ogromnych tarapatach i potrzebuje pomocy. Wówczas na ratunek wyrusza mu kto? Nikt inny jak BABCIA właśnie. Podczas wspólnej przygody ratują życie wielu ptakom, dochodzi również do wzmocnienia ich wzajemnych relacji. Okazuje się, że międ­zypo­kole­niow­a przyjaźń jest w stanie przetrwać nawet największą burzę.
Ostatnio ocenione
Brak ocen
stmejza
n.dutkowska
MartaMonika
bepiatek
leszekrozewicz709
ka1cha
Selandrea
akdtm
alawacala459
iwonasek45
krystyna.marek1
anna.nap
aniazbrowskagawlak
nicky.g1299
Pawel_T
beata.poziomka2
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo