• Bardzo dobrze skonstruowana fabuła, wciągająca intryga i emanujący głębią i prawdziwością swoich odczuć i przeżyć bohaterowie. Czego chcieć więcej? Naprawdę szkoda rozstawać się z tą serią, ponieważ każdy tom pochłaniało się z prawdziwą przyjemnością płynącą z lektury... Pozostaje mieć nadzieję, że Krystian i Ada powrócą kiedyś w kolejnej odsłonie, ponieważ czytelnik zdążył mocno się z nimi zżyć.
  • Szkoda, że to już koniec. Autorka jest mistrzynią pomysłu na akcję . Pogratulować pomysłu na scenariusz tej książki . Na tapecie mam już następną On. Zachęcam do lektury.
  • Jak zwykle świetna książka, napisana przez moją imienniczkę. • Bardzo lubiłam Wików i żal mi jest Przemka. • I choć Ada i Krystian przetrwali w tym razem, to jednak nie mogę cieszyć się ich szczęściem. • Nie tak mógł się skończyć finał z Przemkiem. • Jednak co się stało, tego dowiecie się z książki. • I czy Ada, na pewno jest szczęśliwa? • Lis znów namieszał, i znów nie udało się go złapać. • Czekam jedna na Sawicką! • i mam cichą nadzieję, że Wilkowie również tam wystąpią.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo