• No nie za bardzo... • taka średnia książka, z tej serii podrózniczej mozna znaleźć dużo ciekawsze tytuły
  • Dziwnie się to czytało. Przygody i podróż sama w sobie ciekawa, dużo tu przydatnych dla podróżników obserwacji i informacji (najlepsze fragmenty to Laos i Nowa Zelandia) ale podane to miejscami jakoś tak "niestrawnie". Początkowo myślałem, że tylko początek książki jest taki toporny, lecz nic z tych rzeczy. Akcja co prawda porusza się do przodu ale w jakimś takim dziwnym rytmie. Miałem wrażenie czytając, iż scalono tutaj luźne notatki z podróży nie patrząc czy pasują do siebie. Czasem trafia się jednak dłuższy fragment napisany w świetnym stylu ale to rzadkość. I właściwie nie wiem po co w tytule jest o mężu, skoro jest on tu tylko tłem (jest czymś w rodzaju kolejnego obciążenia dla autorki, tak to odebrałem). • Generalnie - jeśli nie czytał ktoś innych książek podróżniczych, nie będzie zawiedziony. Przygody i podróż napisane poprawnie, można się dużo dowiedzieć. Ale jak dla mnie brak tej książce "lekkości", raczej nie da się jej "pochłonąć" za jednym podejściem, nawet przygody "humorystyczne" podane zostały w taki sposób, że nie wywołały u mnie nawet uśmiechu podczas czytania. I jakoś nie mogłem się zmusić do polubienia autorki. A szkoda, bo została jeszcze druga część podróży. Może zostanie napisana innym stylem...
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo