• Jak zwykle rewelacyjna. To aż zaskakujące, że ścisły umysł jest takim romantycznym humanistom. Polecam
  • Koniec samotności to kontynuacja bestsellerowej powieści Janusza Leona Wiśniewskiego Samotność w sieci. Autor we właściwym sobie stylu kreśli na kartach książki historię miłosną dwojga młodych ludzi – Jakuba i Nadii, którzy poznają się w dość nietypowym miejscu, bo w… klasztorze. Jednak w to miejsce nie przyciąga ich wiara, ale praca. On jest studentem informatyki, ona zajmuje się konserwacją zabytkowych wnętrz. Oboje mają zadanie do wykonania dla siostry Agnieszki, przeoryszy mazurskiego klasztoru. W tych malowniczych okolicznościach przyrody bohaterom powieści przytrafia się… miłość. Od tej chwili Nadia i Jakub stanowią parę niemalże idealną, dopasowaną i bardzo szczęśliwą. Aż do momentu, gdy Nadia orientuje się, że losy Jakuba i jego rodziny dziwnie przypominają losy bohaterów pewnej książki, którą czyta, a której akcja rozgrywa się ponad 20 lat wcześniej… Czy Nadii uda się połączyć fragmenty układanki i dotrzeć do tajemnicy skrywanej przez matkę Jakuba? Jak to wpłynie na dalsze losy bohaterów powieści? Zachęcam do przeczytania. • Książka Koniec samotności to opowieść nie tylko o miłości, ale również przyjaźni, poświęceniu, rodzicielstwie, tęsknocie, relacjach międzyludzkich i o tym, że przeszłość może mieć ogromny wpływ na teraźniejszość. Powieść ta nie jest może aż tak ciekawa i nie drapie po duszy jak Samotność w sieci, niemniej jednak zasługuje na uwagę, a dla wielbicielek twórczości Wiśniewskiego na pewno stanowi lekturę obowiązkową. • Małgorzata Koźma • Biblioteka Kraków
  • Jestem pod wrażeniem. Mądrze, naukowo i romantycznie.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo