• Ta mała, niepozorna, napisana żartobliwie książeczka zawiera w swojej treści bardzo wartościowy przekaz odnośnie radości i smutku. • 🧚 • Któż z nas nie chciałby być zawsze szczęśliwy? Któż z tego powodu nie stosuje tzw. kłamstwa w dobrej wierze? A gdybyśmy, podobnie jak Prawdomówka, musieli mówić zawsze prawdę? • 🧚 • Prawdomówka to niezwykła wróżka. Jej talentem (który oba sama uważa za przekleństwo) jest konieczność mówienia zawsze prawdy. Nie przysparza jej to przyjaciół, a fakt, że raczej nie przebiera w słowach wcale nie ułatwia sytuacji 😂 Nic dziwnego, że mieszka sama w domku na odludziu. Kiedy pewnego dnia naraża się trollowi, ten wyrzuca ją daleko, daleko, aż do Helsinek. Tam wróżka poznaje bardzo smutną dziewczynkę, którą jej prawdomówność podnosi na duchu i pomaga sprostać trudnej aktualnie rzeczywistości 🙂 • 🧚 • Ta wierszowana opowieść porusza wg mnie ważny temat. Prawdomówka uczy nas, że w życiu potrzebny jest też smutek, bo on pozwala lepiej docenić radość 🙂
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo