• Warto przeczytać, autor dobrze i obiektywnie przybliża temat. Zagadnienie o dużym ciężarze gatunkowym zostało przedstawione w sposób wyważony i oparte na faktach. Jak to bywa, w teoretycznie czarno-białym świecie, zazwyczaj mamy do czynienia z różnymi odcieniami szarości.
  • Tu nic zrozumieć się nie da. Trudno pojąć rozumem ogrom tragedii wojennej, ogrom tragedii decyzji podejmowanych pod wpływem emocji czy wyimaginowanych przekonań politycznych. Wolty moralne bohaterów tej książki zaiste są niewiarygodne. Książkę ta powinien przeczytać każdy kto zarówno jest piewcą epopei żołnierzy wyklętych jak również ten kto uważa ich za bandytów i morderców. Każdy znajdzie coś dla siebie a na koniec i tak ocena zależy od moralności czytającego bo nic nie jest czarno białe tak jak tacy nie są żołnierze wyklęci.
  • "Tylko własne łzy są gorzkie,cudze wydają się jedynie mokre." Wspaniała i mądra książka pozwalająca zrozumieć polską historię. Polecam.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo