• Nie igraj z czasem, bo świat, który znasz, przestanie istnieć. • Alex Scarrow zaczynał jako grafik, po czym zdecydował, że zostanie projektantem gier komputerowych. W końcu dojrzał i został pisarzem. Napisał wiele popularnych thrillerów oraz kilka scenariuszy, ale to pisanie dla młodzieży pozwala mu do woli cieszyć się pomysłami i koncepcjami, którymi bawił się podczas tworzenia gier. Mieszka w Norwich z synem Jakubem, żoną Frances i dwoma bardzo grubymi szczurami. • Historii Polski i świata uczymy się już od podstawówki. Rzeczy dotyczące I i II wojny światowej mamy obcykane, więc wiemy dlaczego Niemcy przegrały II wojnę światową (na szczęście). Co jednak stałoby się, gdyby wygrały? • Pierwszy tom serii Jeźdźcy w czasie. • • Warta akcja, lekki język, dobrze wykreowani bohaterowie. Autor wpadł na bardzo dobry, choć nie do końca oryginalny, pomysł. Zabiera nas w niebezpieczną podróż wstecz. Każdy miłośnik literatury młodzieżowej powinien sięgnąć po ten utwór. • Liam O'Connor powinien utonąć w morzu w 1912 roku. • Maddy Carter powinna zginąć w katastrofie lotniczej w 2010 roku. • Sal Vikram powinna spłonąć w pżarze w 2026 roku. • Jednak w ostatnim momencie ujrzeli przed sobą tego samego tajemniczego mężczyznę, który powiedział: Złap mnie za rękę... • Liam, Maddy i Sal nie zostali jednak ocaleni. Zostali zwerbowani do tajnej organizacji, o której istnieniu nie wie nikt. Teraz mają tylko jeden cel – naprawić historię ludzkości. Dlaczego? Ponieważ podróże w czasie istnieję i jest wielu takich, którzy wracają do przeszłości, aby zmienić bieg historii. Dlatego właśnie powstała tajna organizacja Time Riders – Jeźdźców w Czasie, aby zapobiec zniszczeniu świat* • Gdy byłem mniejszy, zastanawiałem się, jak to jest podróżować w czasie. Zobaczyć, jak wyglądali ludzie kiedyś i czy to, o czym teraz się mówimy, było naprawdę. Bardzo fajnym przeżyciem byłoby móc porozmawiać ze śred­niow­iecz­nymi­ ludźmi, zobaczyć Mieszka I czy koronację Bolesława Chrobrego. "Time Riders. Jeźdźcy w czasie" w pewnym sensie spełniło moje marzenie. • Liam O'Connor jest nastolatkiem z XX wieku. Jest na pewno odważny, gdyż podejmuje wiele decyzji, które decydują o jego życiu oraz przyjacielski, bo nie chciał zabić przyjaciela (mimo, iż on nie był do końca człowiekiem), a gdyby to zrobił, szybciej wróciłby do 'domu'. Maddy Carter dopiero wkracza w dorosłe życie. To ona będzie musiała dowodzić Jeźdźcami w czasie, podejmować decyzje tak, by światu nie zagrażała zagłada. Na pewno można mówić o niej – wrażliwa. Sal Vikram jest trzynastolatką, która żyła w 2026 roku. Ma najgorzej z całej trójki, gdyż jest najmłodsza, przez co bardzo wszystko przeżywa. Ma jedno z najważniejszych zadań. • Reasumując, bardzo spodobała mi się ta książka. Na pewno sięgnę po kolejne tomy, gdyż muszę wiedzieć, co będzie dalej. Najbardziej w książce spodobały mi się opisy, które są dopracowane, dzięki czemu łatwiej było mi wyobrazić sobie otoczenie. "Time Riders. Jeźdźcy w czasie" polecam najbardziej osobom w wieku 10-14 lat. Za przekazanie egzemplarza recenzenckiego dziękuję wydawnictwu Zielona Sowa. • opis pochodzi z okładki książki • Tytuł: "Time Riders. Jeźdcy w czasie" • Tytuł oryginału: "Time Riders" • Autor: Alex Scarrow • Wydawnictwo: Zielona Sowa • Seria: Jeźdźcy w czasie (tom 1) • Projekt okładki: James Fraser • Zdjęcie: Neil Spence • Tłumaczenie: Karol Sijka • Korekta: Teresa Lachowska • Wydanie: I • Oprawa: miękka • Data wydania: 15 marca 2013 • ISBN: 978-83-7895-100-1
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo