• "Wszyscy muszą zginąć" to kolejny genialny i niesamowicie wciągający thriller, który od samego początku do samego końca trzyma w napięciu. Standardowo autor porusza trudne i kontrowersyjne tematy, które towarzyszą nam w życiu codziennym. Pokazuje z czym muszą mierzyć się nastolatkowie, jakie mają problemy, a także o braku wsparcia ze strony rodziców i nie tylko. Poruszony został temat o hejcie w internecie i o uzależnieniach od gier komputerowych i internetu. Poruszone zostały także tematy o uzależnieniu od narkotyków, nietolerancji, nienawiści, przemocy. Zakończenie szokuje i zaskakuje. Totalnie nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Książka daje do myślenia. Polecam. 🙂
  • Pierwsze ok. 100 stron da się przeczytać i jakoś leci, ale kiedy pojawia się tajemniczy nauczyciel absurd zaczyna gonić absurd, a ja zaczęłam prześlizgiwać się wzrokiem po tekście i pomijać całe fragmenty, np. o tej grze.Pierwsza i ostatnia książka tego autora.
  • Zakończenie wgniata w fotel. Do końca nie wiedziałam, kto stoi za zamachem na szkołę i dlaczego Błażej zrobił to co zrobił i popełnił samobójstwo. Czyta się bardzo szybko, człowiek chce natychmiast rozwikłać tę zagadkę. Kapitalna książka !, a mózg całej operacji ( szok, że to ta osoba,a nie inna.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo