• Decydując się na tę książkę po kilku internetowych opiniach nie spodziewałam się zobaczyć prawie 1000 stronicowej cegły 😳 Przytłoczona myślą o jej czytaniu zaczęłam małymi kroczkami i okazało się, że nie taki diabeł straszny 😉 Niecałe dwa tygodnie później byłam po lekturze a w głowie miałam poniższe przemyślenia; • znajdziecie w niej większość odpowiedzi na pytania o to jak działa nasz mózg / z czego się składa / za co odpowiada dana część / na ile mamy wpływ na nasze zachowania i wybory / ile z tego uwarunkowane jest genetycznie / w jakim wieku jesteśmy podatni na konkretne sprawy i wiele innych zagadnień związanych z działaniem mózgu oraz hormonów • to bardziej pozycja naukowa niż popularno-naukowa. Jest tu wiele opisów czysto biologicznych procesów opisanych w bardzo akademicki sposób, co dla mnie osobiście było minusem. O wiele lepiej czytałoby mi się tę książkę gdyby była skonstruowana tak jak np. „Sapiens”. • jest tu wiele świetnych fragmentów dotyczących badań lub przykładów z naszego życia i sytuacji na świecie, które były dla mnie najbardziej wciągającą częścią książki • Polecam wszystkim, którzy lubią tego typu literaturę, ale według mnie lepiej czytać ją na raty, w przerwie pomiędzy innymi lekturami niż naraz - bo wtedy potrafi przytłoczyć zalewem informacji. 8/10
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo