Recenzje dla:
  • "Amur. Między Rosją a Chinami" • Autor: Colin Thubron. Moja ocena: 8/10. • Colin Thubron po raz kolejny zabiera nas w fascynującą podróż, tym razem wzdłuż rzeki Amur, na pograniczu Rosji, Mongolii i Chin. Książkę odczytałem jako swoiste rozszerzenie jego wcześniejszego dzieła, "Po Syberii", choć ta publikacja ma własny, unikalny charakter. • Reportaż trzyma w napięciu, wciągając czytelnika w opowieść o rzece, która odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu granic oraz relacji między państwami. Autor z niezwykłą wrażliwością opisuje zarówno majestatyczne krajobrazy, jak i zamieszkujące nad brzegami Amuru społeczności. Thubron nie tylko snuje opowieści o przyrodzie, ale również doskonale wplata w fabułę kontekst historyczny i polityczny, tłumacząc skomplikowane zależności między regionami. • W swojej podróży Thubron wchodzi w dialog z mieszkańcami, poznając różnorodne społeczności zamieszkujące nad Amurem. Spotyka ludzi o odmiennych tradycjach, wierzeniach i stylu życia, a jego wnikliwe rozmowy z nimi dodają książce głębi i autentyczności. Interakcje te są czasem pełne otwartości, a innym razem naznaczone rezerwą, co idealnie oddaje skomplikowaną naturę tego pogranicza. • W trakcie podróży Thubron kilkakrotnie spotyka się z rosyjskimi służbami bezpieczeństwa, FSB, które zatrzymują go na trasie, podejrzliwe wobec jego obecności w tych regionach. W pewnym momencie liczył się nawet z możliwością aresztowania przez Rosjan, co tylko podkreśla napiętą atmosferę tamtejszej rzeczywistości i politycznego kontekstu, w którym się poruszał. • Urzekł mnie koloryt krajobrazu, jakim dzieli się autor. W budujący sposób przedstawił też kontekst historyczny, tłumacząc, co z czego wynika, i jak te skomplikowane losy wpływają na współczesność. • Serdecznie polecam tę książkę każdemu, kto ceni literaturę podróżniczą z głębszym, refleksyjnym przekazem. • ** 22:09 * 10.02.2025 * 14/2025 *
    +2 wyrafinowana
  • ,,Amur zdaje się nieuchwytny. Nawet pochodzenie jego nazwy pozostaje niejasne. Zachód postrzega go jako odległy i niedostępny; mało kto o nim słyszał". • Angielski pisarz i podróżnik - Colin Thubron stara się uzupełnić naszą wiedzę o jednej z największych rzek świata. Nie jest to jednak zwyczajna wyprawa samotnego turysty. Począwszy od konnej eskapady po mongolskich bagnach Thubron zmaga się z przeciwnościami srogiego klimatu, kontuzją stopy, biurokratyczną machiną pogranicznych kontroli a nawet podejrzeniami o szpiegostwo. Ma przed sobą do pokonania prawie trzy tysiące kilometrów zanim dotrze nad wybrzeże Morza Ochockiego. Rusza w podróż zaopatrzony w bogatą wiedzę na temat historii, politycznych zawiłości granicy rosyjsko-chińskiej, ale i także wiedzy etnograficznej i przyrodniczej. • Nie jest to powieść typowo przygodowa. Opisy rosyjskiego i chińskiego brzegu rzeki Amur skłaniają do smutnej refleksji, że brutalna ingerencja polityki, czy chęci ekonomicznych zysków niszczy to, co naturalne, co od wieków było zgodne z naturą. • Szkoda wielka, że do książki nie zostały dołączone zdjęcia z wyprawy. A może to specjalny zabieg, by pobudzić naszą wyobraźnię? Dla mnie czytelnicza podróż z Colinem Thubronem (Tu-be-longiem - jak go nazywał chiński przewodnik Liang) była fascynującym wyzwaniem. Wiele z niej wyniosłem.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo