• Książkę przeczytałam szybko. Gangsterski klimat połączony z wątkiem romantycznym oraz styl Kasi Haner doprowadził do chwili, w której walczyłam z koniecznością pójścia spać, by móc przeczytać kilka dodatkowych stron i dowiedzieć się co jeszcze zostało przygotowane dla czytelników. Losy Nicole i Marcusa są przedstawione w sposób, który budził we mnie wiele emocji. Od mieszanych uczuć względem głównej bohaterki, przez sympatię do Marcusa, po olbrzymi zawód, gdy zrozumiałam, że to już koniec i muszę czekać na kolejną część, by zaspokoić ciekawość, która narastała z każdą przeczytaną stroną. Tę historię kupiłam w całości. Pozwala ona zastanowić się nad tym, czy można żyć w bliskich relacjach z ludźmi, o których tak naprawdę nic się nie wie, oraz pokazuje, że nawet człowiek mający serce z kamienia, może prędzej czy później coś poczuć. Na każdego czeka gdzieś ta dawka uczuć umiejąca skruszyć najtwardszą skałę i tak też dzieje się w Zakazanym Układzie, który szczerze polecam wszystkim, którzy nie mają problemu z siarczystymi przekleństwami, czy scenami seksu w książkach ;)
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo