• „Szklane ptaki: opowieść o miłościach Krzysztofa Kamila Baczyńskiego” to powieść biograficzna, rozpisana na trzy głosy. Głównymi postaciami są wybitny poeta Krzysztof Kamil Baczyński, jego matka Stefania i żona Barbara z Drabczyńskich. Swoją historię każdy z nich opowiada po kawałku. Opowieść ukazuje życie w okupowanej Warszawie, trudne wybory jakich musi dokonywać młoda para, złe relacje synowej z teściową i chorobę poety. Podczas spotkania zadawałyśmy sobie pytanie: w jaki sposób toksyczna matczyna miłość Stefani do Kamila, jego narcystyczne usposobienie i okrutny czas wojny wpłynęły na los małżeństwa młodych Baczyńskich? • Książka wnosi bardzo dużo interesujących faktów z życia tej wyjątkowej rodziny. To opowieść o niezwykłej miłości w niesprzyjających życiu czasach. Lekturę tego tytułu polecamy. • ~EF
  • Książka nie zachwyciła mnie, mimo iż posiada wiele pozytywnych recenzji. Osobiście wolałabym, żeby została napisana z zachowaniem chronologii wydarzeń - ułatwiłoby to lekturę. Wychwyciłam jeden błąd w datowaniu, ale to nie ma większego znaczenia. Ponadto dziwię się autorce, że w swojej opowieści nie uwzględniła mentalności ludzi lat 40 XX wieku (chociażby w kwestii współżycia przed ślubem). W moim odczuciu wiele tu fantazji. Nie przekonała mnie też kreacja postaci Krzysztofa i Basi - obie te postaci wydawały mi się nierealne. Na plus zdecydowanie policzę obrazy wojny - fragmenty jej poświęcone są przejmujące i nie pozostawiają obojętnym. Ogólnie można sobie odpuścić - tym bardziej, że książka jest długa.
  • Znakomicie napisana historia. Brakuje mię komplementów wobec autorki. Historia miłosna, właściwie romans, z wojną i okupacją w tle. Wiele arcyciekawych wątków pobocznych. Np. ten o Gajcym i Stroińskim. Albo inny, z Andrzejewskim i Iwaszkiewiczem w rolach głównych. • Autorka napisała książkę od czytania od której nie da się oderwać. Ja nie potrafiłem, czytając z nadzieją, że może...; że jednak... . • Wspaniała.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo