• Trafiłam na tę książkę porządkując biblioteczkę mojej mamy i postanowiłam ją przeczytać. • Mam problem z oceną, bo są fragmenty bardzo fajnie napisane i wciągające, ale są tez fragmenty przydługawe, naładowane kwiecistymi, wręcz kiczowatymi opisami. Sama fabuła (jeżeli przymknie się oko na komunistyczną propagandę) - ciekawa - Lata 60 z retrospekcjami di czasów II wojny światowej, Ukraina. Ija - pracownik naukowy wracając z wycieczki po Europie (z której właściwie nie przywiozła miłych wspomnień) spostrzega przez okno pociągu swojego kata z lat okupacji. Budzi to w niej moc bardzo bolesnych wspomnień. Zgłasza ten fakt na milicję i zaczyna się poszukiwanie niejakiego Mazura. Książka zawiera wszczepiające i brutalne opisy. • Polecam - jako egzotykę, bo trzeba pamiętać, że książka powstała w czasach ciężkiej komuny.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo