• Tytuł: "Latarnik" • Tytuł oryginału: "Fyrvaktaren" • Autor: Camilla Läckberg • Wydawnictwo: Czarna Owca • Przełożyła: Inga Sawicka • Projekt okładki: Panczakiewicz Art.Design • Zdjęcie na okładce: Nejron Photo/Shutterstock • Wydanie: II • Seria: Saga o Fjällbace (7 tom) • Data wydania: sierpień 2013 (data przybliżona) • Liczba stron: 496 • ISBN: 978-83-7554-651-4 • Camilla Läckberg – szwedzka autorka powieści kryminalnych, z wykształcenia ekonomistka. Głównym hobby pisarki jest gotowanie. Napisała książkę kucharską pt. "Smaki z Fjällbacki".Książki Läckberg trafiają na czołowe miejsca list bestsellerów w Szwecji. Jej powieści zostały przetłumaczone na kilkanaście języków i również poza Szwecją cieszą się powodzeniem. Prywatnie jest żoną i matką trójki dzieci (dwoje z pierwszego małżeństwa).˜˜­ • Książka została napisana prostym i lekkim językiem. Autorka idealnie potrafi skończyć historię (zostawia nied­opow­iedz­enia­; czytelnik zaczyna wyobrażać sobie dalszą część), która w kolejnych stronach jest kontynuowana. Cała powieść jest otoczona aurą tajemniczości. Wspaniałym zabiegiem było załamanie się świata teraźniejszego z przeszłym (XIX wiek). Podobało mi się również to, że Camilla Läckberg wprowadziła trochę fantastyki w opowieść. W tej części jak i poprzednich spodobało mi się, że równo z wątkiem kryminalnym podąża również obyczajowy. • Młoda kobieta, mająca zakrwawione dłonie, wraz z synem ucieka do jedynego znanego jej bezpiecznego miejsca – na wsypę Graskär nieopodal Fjällbacki. W swoim mieszkaniu zostaje zamordowany Mats Sverin, człowiek systematyczny, wiecznie uśmiechnięty, charyzmatyczny, lubiany przez wszystkich, który wrócił do Fjällbacki, by zostać szefem gminnego wydziału finansów. Policjanci z komisariatu w Tanumshede prześwietlają jego przeszłość i na jaw wychodzą zaskakujące tajemnice, m.in. to, że odwiedził on przed śmiercią Graskär, czyli Wyspę Duchów. • Patrik Hedström jest naja­mbit­niej­szym­ policjantem o jakim słyszał świat. Mimo, iż nie jest najstarszy na komisariacie i – jak sądzą niektórzy – nie ma dużego doświadczenia, umiejętnie steruje każdym funk­cjon­ariu­szem­, co przynosi duże efekty. Jest pracoholikiem, ma duże poczucie humoru, lubi sprzeczać się ze swoim szefem oraz jest kochającym mężem i ojcem. Erica Falck – pisarka, matka, żona i siostra. Zawsze stara się każdemu pomóc i pocieszyć. Lubi mieszać się w sprawy innych, przez co nieraz wpada w kłopoty. "Pasjonuje" się również pomaganiu mężowi w śledztwach (czasem naprawdę jest pomocna). Według mnie to najlepsza postać w całej serii. Większość czasu spędza w domu (opiekuje się trójką dzieci i stara się pisać). Bertil Mellberg – szef komisariatu, myśli, że jest stworzony do pracy w najlepszych komisariatach. Muszę przyznać, że nie jest on taki negatywny, gdyż sprawia, że czytelnik zastanawia się nad sobą i myśli, czy trzeba być takim zabieganym? Nie bierze on czynnego udziału w sprawach. Przeważnie 'pilnuje' komisariatu i kontaktuje się z mediami. Martin – młodszy kolega Patrika, osoba ambitna, ale nie potrafiąca samemu się domyślić, co ma robić. Ślepo podąża za przyjacielem i robi to, co ten mu każe. • Jestem wielkim fanem utworów Camilli Läckberg. Lubię jej kryminały głównie z tego powodu, że nie są takie, jak większość, czyli pełnokrwiste. Owszem, jest dużo morderstw, które czasem przechodzą nasze najśmielsze oczekiwania, ale na samą myśl o nich nie zbiera mi się na wymioty. Polecam wszystkim koneserom kryminałów. Książkę tanio można kupić w księgarni Dobre Książki.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo