• Olga to polska miliarderka, wie co robić by zarobić. Ma również dobrą sieć kontaktów, Roberta w Szwajcarii a panią minister finansów - Bielską. Jej największym oczkiem w głowie jest nastoletnia córka Dominika. Olga jest przed otwarciem największej i nowoczesnej galerii w Polsce. Eden ma mieć kina z łóżkami, salę koncertową i wiele innych atrakcji jakich dotąd nie miały galerie handlowe. Z dnia na dzień wybucha epidemia a w Polsce zostaje wprowadzony stan wojenny. • Dominika zostaje porwana a porywacz żąda 10 milionów złotych. Gdyby nie lockdown Olga takie pieniądze mogłaby zdobyć bez problemu - wystarczyło by iść do banku. • Robert - kierowca Dominiki. Gdy nastolatka zostaje porwana na jego "służbie" on wraz z Olgą robi wszystko by ją uratować. Robert ma dużo potrzebnych znajomości, Olgę wprowadza w świat mafii i gangów. • Jedno jest pewne - porywacze są znęcać się nad Dominiką aż do jej śmierci. • Czy Olga poradzi sobie w tym świecie? • Kim jest Robert? • Kto stoi za porwaniem? • Czy zdążą ją uratować? • W książce jest dużo krwi, zabójstw jednak mi to nie przeszkadza. W takim momencie jak lockdown może zdarzyć się wszystko. Ludzie umierają na ulicach (wirus jest śmiertelny: pojawiają się drgawki, zmęczenie a następnie z uszu, nosa i oczu wypływa krew), są zamieszki, manifestacje, mafie walczą ze sobą. Policja i wojsko są na drogach, gdy ktoś się przeciwstawia mogą bezkarnie używać broni. • Postacie w książce: Olga, Robert i Dominika są silne i się nie poddają. • Lockdown to książk, którą trzeba przeczytać. • Tutaj nie ma nudy! • Akcja rozgrywa się w ciągu 3 dni. Tutaj nie ma o koronawirusie, tutaj jest porwanie z wirusem w tle. Książka jest napisana świetnie a okładka przyciąga wzrok. • Ja czytając tą książkę nie raz miałam dreszcze ale wiedziałam, że muszę ją skończyć i dowiedzieć się jakie będzie zakończenie.
  • Fabuła osadzona w czasach największej pandemii w historii. Gdy córka głównej bohaterki, pani bizneswoman zostaje porwana, w Polsce zaczyna obowiązywać lockdown a co za tym idzie, wszelkie instytucje przestają działać. Bohaterka musi poradzić sobie innymi sposobami aby pozyskać fundusze na okup oraz bez udziału policji (która musi zajmować się zapewnieniem porządku w mieście) jak najszybciej odnaleźć porwaną. Akcja toczy się w Warszawie, ciągle trzyma w napięciu i do ostatniej strony zapiera dech w piersiach. Jednocześnie pozwala wyzwolić uczucia żalu, empatii i współczucia. Książka ciekawa jednak na jeden wieczór bo nie sposób oderwać się od lektury. Lekki thriller. Polecam każdemu, kto chce poznać miasto stołeczne od trochę innej strony.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo