• Szczerze mówiąc miałam nieco inne oczekiwania co do treści tej książki, ale i tak nie rozczarowałam się. Autor skupia się na kilkunastu miejscach w USA, które słyną z tego, że są nawiedzone. Dociera m.in. do Detroit, Nowego Orleanu, Los Angeles czy Nowego Jorku. Wędruje między opuszczonymi cmentarzami, muzeami, starymi fabrykami, dociera nawet do najstarszego w Stanach, legalnie działającego domu publicznego. Każde z tych miejsc słynie z obecności duchów. Co mnie zaskoczyło w tej książce to fakt, że autor owszem, przybliża historie i legendy, które wyjaśniają obecność nadprzyrodzonych gości, ale nie skupia się stricte na szczegółach samego "straszenia". Każdy z duchów służy jako punkt wyjścia do przybliżenia wycinka z historii Stanów Zjednoczonych i zagadnień takich jak rasism, masakra Indian, wojna secesyjna, problemy ekonomiczne dużych miast, prohibicja czy niewolnictwo. Czytelnik znajdzie tu również rozważania filozoficzne oraz opinie psychologów. Dosyć dużo miejsca autor poświęca próbie zdefiniowania czym tak naprawdę jest duch i nawiedzenie. • Na pewno nie jest to książka do "połknięcia" w jeden dzień, raczej należy się nią delektować. Zapewniła mi kilka bardzo interesujących zimowych wieczorów.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo