• jak zwykle autorka nie zawiodła. Książka pełna przemyśleń (i oczekiwań) matki i córki.. o oczywiście coś co burzy mur przyzwyczajeń... TAJEMNICA. • największym ( ale i plusem): to jest 1 część sagi 🍮
  • "Cukiernica z fotografii" to niezwykła, piękna, życiowa i wzruszająca historia o sile kobiet, o trudnych relacjach i tajemnicach rodzinnych z przeszłości, o szukaniu szczęścia i swojego miejsca w życiu, o spełnianiu marzeń, odwadze i determinacji w dążeniu do obranych celów. Książka z przesłaniem. Daje nam chwilę zastanowienia nad własnym życiem. Czasami warto odciąć się od wszystkiego i zacząć żyć według własnych zasad. Książkę czyta się szybko i przyjemnie. A że jest to dopiero pierwsza część, to w niej poznajemy bohaterów i za dużo nie dowiadujemy się o skrywanych tajemnicach, dlatego z taką niec­ierp­liwo­ścią­ czekam na drugą część. Mnie bardzo się podobała 💕 Serdecznie polecam 🥰
  • Uwielbiam klimat książek Wilczyńskiej. Ta była chwilami nużąca, ale i tak mi się podobała. Mam nadzieję,że kolejne tomy nadrobią i całość będzie można ocenić na 5.
  • Długo się zastanawiałam czy coś pisać na temat tej książki. Nie lubię torpedować kogoś kto coś robi, bo wiadomo krytykuje się najprościej. Ale... zmęczyłam się czytając a to rzadko mi się zdarza. Język jest tak bardzo przewidywalny ze to aż boli. "On powiedział, on zrobil". • Książka rozpoczyna trzy częściowa trylogię i mimo że kończy się w taki sposób ze zmusza do sięgnięcia po kolejne części-w moim przypadku to się nie wydarzy.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo