• Przepiękna historia opowiadająca o zmaganiach matki i córki na przestrzeni dziejów. Bardzo podobna do 8 życia. Chwilami smutna a czasami potrafi rozbawić do łez.
  • Co za głupoty z tymi mapami. Trochę zainteresowania i wszystkiego można się dowiedzieć. Saga jest super i nie widzę potrzeby dodawania do niej map. Wystarczyło uważać na geografii w szkole.
  • Napisana ujmującym, ciepłym językiem saga rodzinna, opowiadająca historię matki i córki wobec burzliwych dziejów Polski XX wieku. Uwikłane w historię tworzą wbrew okrucieństwom losu kochającą rodzinę. Pomimo tragicznych zdarzeń, które są ich udziałem patrzą na świat z radością życia, życzliwością i humorem. Od pierwszych stron książki wciągają nas w swój świat.
  • Pierwszy tom sagi – o wywiezieniu rodziny z Kresów wschodnich na Syberię. Pewne książki są ciekawe, ale bez mapy tracą swoją wartość. Bo jak można pojąć ogrom pokonanych km jeżeli nie wiemy gdzie jakie miejsce jest na ziemi. • Tematyka bardzo ciekawa, ale brak mapy zniechęcił mnie do czytania kolejnych tomów. • Oczywiście jest internet, sa mapy papierowe ale uważam że to niedbalstwo ze strony autora że nie pomyslał o takim miłym dodatku dla czytających
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo