• Chyba jedna powieść z tym stylu, tj Cień wiatru mi wystarczy. Kolejna już nie zrobiła takiego wrażenia.
  • Carlos Ruiz Zafon jako hiszpański pisarz urodził się w 1964 roku w Barcelonie. Od 1993 roku zamieszkuje Los Angeles, gdzie poświęcił się pisaniu między innymi scenariuszy filmowych. Sławy uzyskał dzięki nagrodzie Edebe, za książke „Książe mgły”. Następnie postanowił napisać powieść skierowaną do starszych czytelników. W ten sposób w 2001 roku została opublikowana powieść „Cień wiatru”. • Kolejna część z serii „Cmentarz zapomnianych książek” zabiera nas w piękną Barcelonę. Tym razem poznajemy młodego pisarza, który marzy o wielkiej sławie i pieniądzach. Niestety miłość bez wzajemności stacza go na sam dół, a nawet sprawia, że jest blisko śmierci. Od śmierci ratuje go tajemniczy wydawca, zawierając z nim umowę na napisanie dość dziwnej powieści. • Tym razem autor przedstawia nam całkiem inną historię. Barcelona jest pokazana od innej strony, od nowych uliczek, od nowych odgłosów ptaków. W czytanych słowach aż chce się czuć zapach książek, zawartych w powieści. Autor posiada talent do opisywania w przepiękny sposób miasta i osób, które pojawiają się na stronach. Poznajemy na pierwszy rzut oka prostą i banalną historię dorastania chłopca, jednak z każdą stroną zostajemy zauroczeni niezwykłymi zdarzeniami. Razem z bohaterem uczymy się podstawowych wartości jakimi powinniśmy kierować się w życiu – reakcje, zachowania czy ludzkie odczucia. Bardzo polecam wszystkim na spokojny wieczór. • Eliwerka.blogspot.com h
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo