• Kolejna przygoda znanej i lubianej kotki Mog. Tym razem Mog staje oko w oko z małym dzieckiem, które darzy ją wielkim uczuciem i zain­tere­sowa­niem­, jednak bez wzajemności. Maluch wprowadza do domu kotki sporo zamieszania. Historia nie jest przesłodzona, ani wyidealizowana, jednak nie jest aż tak brutalna jak można by pomyśleć 😉 Na jej bazie można prowadzić z dzieckiem rozmowy na wiele tematów. Czy nie temu mają służyć książki, również dla dzieci, by skłaniać do refleksji? Uważam, że nie wszystkie muszą być historiami o różowych jednorożcach skaczących po tęczy 🙃
  • Beznadziejna, antydydaktyczna książka. Chyba że uzna się ją za przykład pokazujący, jakim NIE być rodzicem, opiekunem i człowiekiem. /nierozumienie i nieszanowanie odrębności i uczuć innych istot żywych, bezrefleksyjne powtarzanie swoich niczym niepopartych przekonań, skrajnie nieo­dpow­iedz­ialn­a opieka nad dzieckiem sąsiadki - o mało nie skończyło pod kołami samochodu/.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo