• Myślę, że to historia, którą powinien poznać każdy. • Buddy Lee i Ike, byli więźniowie, ojcowie, którzy stracili synów, postanawiają na własną rękę, znaleźć winnych tej tragedii. Dowiadują się coraz więcej i nic już nie jest takie samo. Zemsta zamienia się w walkę o najbliższych. • Jest to powieść sensacyjna i jest tu sporo brutalności i rozlewu krwi. Autor nie szczędził szczegółów, więc nie każdemu to się spodoba. Ja akurat lubię takie klimaty i książkę czytało mi się niesamowicie szybko. • Pomimo że to brutalna książka zostało w niej poruszone sporo ważnych, ale ciężkich tematów. Morderstwo, strata najbliższych, oblicza żałoby, homoseksualizm, rasizm i wiele innych. • Książka bardzo mną wstrząsnęła. • Ciężko uwierzyć, że w XXI wieku nadal są miejsca, gdzie kolor skóry decyduje o tym, czy jesteś wartościowym człowiekiem. • Smutne, że pomimo coraz większej świadomości i edukacji inna orientacja seksualna wywołuje falę niesmaku i nienawiści. • Główni bohaterowie nie są idealni. Mają swoje za uszami. Obili nie jedną mordę, jednak ich największą zbrodnią było to, że odwrócili się od swoich synów, ponieważ nie bali się być szczęśliwi i nie kryć tego, że kochają. • Vendetta za synów jest ich sposobem na poradzenie sobie z żałobą i odkupienie swoich win. Przykre, że dopiero po starcie zdają sobie sprawę, jak bardzo nawalili w relacji ojciec syn. • Chociaż w książce były sceny akcji rodem z amerykańskiego filmu akcji, powieść ta niesie dużo ważnych przesłań, które zostaną ze mną na dłużej.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo