• Trudna, długa, miejscami nużąca, fantastyczna!!! Niektóre fragmenty (jak te dziejące się w domu odwykowym) wbijają człowieka w fotel. Cieszę się, że się nie zniechęciłam i doczytałam do końca, nie było łatwo, ale na pewno było warto, bo to książka z gatunku tych, których się nie zapomni i nie pomyli z żadną inną. Nie dla każdego - to na pewno, ale ja natychmiast po zakończeniu lektury zaczęłam się rozglądać za innymi książkami tego autora, zamierzam przeczytać wszystkie.
  • Ta powieść to ponury żart z czytelnika. Jeśli ją przeczytałeś to straciłeś niezły kawałek swojego życia na prze­inte­lekt­uali­zowany, bezwartościowy amerykański shit. Sorry ale nota 1+
  • gigantyczny koszmarek. nie dosc, ze mozna by ja skrocic do 30 stron, jest tez kompletnie bez sensu, ciezko zrozumiec autora przez wiekszosc stron, jest niepotrzebne dla fabuly okrucienstwo wobez zwierzat i... brak zakonczenia.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo