• Nie dorasta do pięt Władcy Pierścieni. Efekty komputerowe wyglądają paskudnie, akcja również nie angażuje a całość( przez to że nie potrzebnie jest trylogią z czego każdy film trwa trzy godziny) jest po prostu nudna. Peter Jackson ewidentnej nie miał już pasji w tym uniwersum i całą trylogię Hobbita ogląda się jak zwiędły i nieciekawy spektakl złych i chaotycznych decyzji oraz wypalenia. • Jedyne co może ratować ten film to aktorzy i production design. Chociaż to drugie nie do końca bo choć niektóre lokacje i rekwizyty wykonane przez Studio Weta są naprawdę świetne … to ta cala ciężka praca ginie pośród naprawdę okropnego CGI. Ale aktorstwo jest 10/10 . Ian Mckellen czy świętej pamięci Christopher Lee grają jak zawsze - z klasą … ale, wydają się być dziwnie zagubieni. I tak można też wnioskować po materiałach behind the scenes. Reżyser po prostu nie ma ciekawej wizji i Peter dostał te robotę tylko dlatego że WB chciało powtórkę z poprzedniej trylogii i nie chcieli tego oryginalnego i niesamowitego filmu jaki chciał im dać Guiellmo Del Toro. • Całej tej trylogii po prostu brakuje polotu i świeżości .
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo