• W siódmej, ostatniej części przygód Walentego i spółki poznajemy finał ich dietetycznych perypetii. Na wniosek trenera Ledwożywa bohaterowie zaczynają wspó­łorg­aniz­ować­ z nim sportową olimpiadę. W końcu sport i zachowanie odpowiedniej tężyzny fizycznej idą pod rękę ze zdrowym trybem odżywiania. Równolegle Walenty i towarzysze cały czas drążą temat działalności Łysego. Po raz ostatni zakradają się do fabryki witamin, ale niestety zostają w niej uwięzieni… W związki z tym, los olimpiady zaczyna wisieć na włosku. Całe szczęście udaje im się wyjść z tej opresji i zdobyć dowody na Łysego. Historia dobiegła końca, jej puenta bardzo zaskakuje. Jest realna i w sumie nie sprawia większego zawodu. Cóż, jest jak jest, bym powiedziała. Mam nadzieję, że z tego kryminału dietetycznego każdy wyniesie coś dobrego dla siebie, czegoś się nauczy. A wówczas żaden Łysy, ani Rudy czy też ten z Bokobrodami nie będzie nikomu straszny. 😉
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo