• Henia jest po trzydziestce, ma chłopaka, który nie chce się angażować w związek, i pracę, która nie jest może najciekawsza, ale za to stała. Kobieta mieszka z rodzicami, którzy nią rządzą. Marzy o własnym mieszkaniu, najlepiej z ukochanym. Ten jednak ani myśli o wyprowadzce od babci. Na szczęście Henia może liczyć na przyjaciółkę, która proponuje jej wynajęcie pokoju. Czy to początek zmian w życiu Heni? • ZjeŻona Anny Kapczyńskiej to powieść, w której główną bohaterką jest Henia. To kobieta, jakich wiele – z pracą, którą toleruje, facetem, który nie chce się angażować, z marzeniami i pragnieniami, ale bez odwagi do zrobienia kroku w kierunku ich realizacji. Kobieta lubi spędzać czas na mieście, chodzić do knajp, choć równie często siada na kanapie z ukochanym, by obejrzeć film. Ma szaloną babcię, z którą zazwyczaj świetnie się dogaduje, i rodziców, którzy widzą w niej małą dziewczynkę, a każdą próbę usamodzielnienia się traktują jak zdradę. • Książka jest obyczajem, w którym główny wątek stanowi przedstawienie życia Heni. Nie jest to na szczęście powieść z gatunku „zakochuję się co rozdział w innym facecie i nie widzę w tym problemu”. Autorka postawiła na realizm. Henia ma kompleksy, problemy, marzenia, wady i zalety, a wszystko jest jak najbardziej wyważone, nie ma przegięcia w żadną stronę, przez co bohaterka jawi się czytelnikowi jako zwykła kobieta, którą można spotkać na ulicy. To świetne, ponieważ dzięki temu zabiegowi ma się wrażenie, że czyta się o sobie bądź o kimś kogo znamy, a w życiu Heni można odnaleźć takie wydarzenia i sytuacje, które na pewno spotkały kiedyś każdą z nas. • W książce jest kilka wątków. Po pierwsze miłość. Henia ma chłopaka, ale czasem trudno nazwać go jej ukochanym, bowiem ten zachowuje się, jakby widział w dziewczynie jedynie koleżankę. Trzymają się jednak razem, bo znają się od dawna, są ze sobą od wielu lat i chyba przyzwyczaili się do siebie. Henia czasem próbuje coś zmienić, urozmaicić ich wspólne życie, ale ciągle napotyka na mur ze strony chłopaka i w końcu musi odpuścić. Drugim wątkiem jest usamodzielnienie się. Mimo że Henia jest już dojrzałą kobietą, ciągle mieszka z rodzicami i pozwala im sobą kierować. Nie chce ich ranić, ale w tej relacji coraz więcej jest rzeczy, które ją uwierają. Kobieta musi zdecydować – czy zadbać o własne szczęście, czy zaciskać zęby i dawać radość innym. Po trzecie jest też wątek lokalny. Akcja powieści osadzona jest w Poznaniu, można lepiej poznać jego dzielnice, miejsca, które są ważne dla bohaterki. To ciekawe doświadczenie, które na pewno najbardziej docenią osoby dobrze znające miasto. • ZjeŻona to dobra powieść, w której nie brakuje miejsca na śmiech i refleksję. Ciekawa bohaterka, z którą można się utożsamiać, jest najmocniejszą stroną książki. Serdecznie polecam, jeśli szukacie lektury na długie leniwe popołudnia, chcecie się dobrze bawić podczas czytania i poznać kobietę, z którą można mieć się wiele wspólnego.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo