• Niebywały, prawdziwy i jakże szczery. • Nie owija w bawełnę, a reżyser nie unika ludzkich odczuć. Oto niby normalna sytuacja między dwoma dorosłymi osobami - małżeństwo chce wziąć rozwód do czego mają prawo - lecz tutaj powodem nie jest nieporozumienie, czy brak miłości. Nie, ona chce wyjechać ale on nie. Czas płynie, a trzeba podjąć decyzję. Lecz dlaczego on nie chce opuścić kraju, gdzie są złe warunki życia, niskie zarobki i zero perspektywy na uczciwą pracę? I jak potoczą się losy ich córki, która patrzy na to, co się dzieje między dorosłymi i jednocześnie stanowi kartę przetargową między nimi. Przekazują sobie ją jak gorący \"kartofel\" parzący dłonie, a czasem nawet każą decydować po czyjej stronie stoi. A ona... potrzebuje ich dwoje. I zgody. Lecz życie i problemy rządzą się swoimi prawami... i narzucają swoje drogi, które nijak mają się do tego, czego chce człowiek. • płacz rozrywa serce ....
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo