• Świetnie napisana, z humorem, ciężko się oderwać
  • Izabella Frączyk - KONCERT CUDZYCH ŻYCZEŃ cz. I • Bardzo lubię powieści tejże autorki, często tryskają one humorem, ale też pokazują prozę życia codziennego. • I tak też jest z Magdą, bohaterką powieści - zabieganą i zapracowaną panią domu, czującą się szczęśliwą, ale którą dopada proza życia, jak utrata pracy i złośliwa teściowa. Kocha swego męża i dlatego wybacza mu maminsynkowatość, aby ten mąż okazał się w rzeczywistości ................. • Dopełnieniem szczęścia, a może nieszczęścia, jest otrzymany przez bohaterkę spadek po babci - stadnina koni. CUDO ? nie raczej obraz nędzy i rozpaczy. I co na to Magda ? Poczytajcie. • Jak zawsze w książkach autorki fabuła ciekawa, bohaterowie realni - a zapowiedź dalszych części cieszy. Tytuł cyklu "STAJNIA w PIEŃKACH"
  • Super książka o podejmowaniu ważnych życiowych decyzji i ta stadnina koni odziedziczyła po babci.Ciekawe kiedy dorwe drugi tom a słyszałam że już się pisze trzeci.WSPANIALE
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo