• Pani Dalloway, idealna pani domu, mieszkanka Westminsteru, szykuje przyjęcie. Osobiście kupuje kwiaty, od lat w tej samej kwiaciarni. Uwielbia życie i spacery po Londynie (oczywiście w swojej dzielnicy). • Szykuje się do przyjęcia, a w myślach wspomina przyjaciela z lat młodzieńczych. Dawnego ukochanego, którego oświadczyny niegdyś odrzuciła. Wtedy Piotr Walsh zaklinał się na wszystkie świętości, jak bardzo ją kocha, a ożenił się niezwłocznie po rozstaniu z Klarysą, i to z kim – z jakąś dziewczyną poznaną na statku w drodze do Indii. A teraz Piotr wraca i zapewne pojawi się wieczorem. • Klarysa Dalloway odtwarza w myśli dawne sprzeczki z Piotrem i przeciwstawia temu swoje szczęśliwe i udane małżeństwo. Ma też zmartwienie – córka i jej podejrzane przyjaźnie. • Zaś wieczorem, w domu państwa Dallowayów, spotyka się wyśmienite towarzystwo. • Wspaniała, piękna proza. Moja ulubiona powieść Virginii Woolf. • Szczerze polecam!
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo