• Ciekawa, wciągająca, polecam.
  • „Ostatni śnieg tej zimy” to historia Marty i Pawła. Ich małżeństwo przechodzi kryzys, a kłótnie i wzajemne oskarżenia tylko go pogłębiają. Kiedy w ich domu pojawia się kilkuletnia Blanka, która jest córką kuzynki Marty, wydaje się, że to może być kropla, która przeleje czarę goryczy i związku tych dwojga nie da się już uratować. I jeszcze do tego „mamusia”, która próbuje układać życie tej pary. • Czy obecność Blanki pomoże małżeństwu tej dwójki? • Marta i Paweł są po prostu życiowi, tak samo jak ich problemy i próby radzenia sobie z małżeństwem, które po prostu się sypie. Żadna z tych postaci nie jest przerysowana. Powiedziałabym, że Paweł to typowy chłop :D Marta próbuje w tym wszystkim znaleźć jakieś rozwiązanie, ma też ogromne, dobre serce – widać po tym, co robi. • "Ostatni śnieg tej zimy" to powieść która skłania do refleksji i daje promień nadziei. Opowiada o miłości, ale i jej trudach. • Ta książka uświadamia jak ważne w związku są rozmowy oraz otwarcie na potrzeby drugiej osoby. Pokazuje jak ważna jest miłość i poczucie bezpieczeństwa. Daje nadzieję na to, że nigdy nie jest za późno na zmiany, o ile razem pracujemy nad związkiem i staramy się poprawić relacje panujące między nami. • Książkę bardzo szybko się czyta.
  • Przeczytałam wszystkie dostępne w bibliotekach książki Natalii Sońskiej. Te książki są pełne ciepła, wzruszeń , czyta się je z przyjemnością / Tę książkę również polecam.
  • Świetna książka 🥰
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo