Czasem powieść rozpoczyna się od nadgryzienia wielu wątków nie mających ze sobą z pozoru nic wspólnego. Chaos, z którego wyłania się jakaś spójna historia lub intryga. Ta chaotyczna część napisana jest jednak w tak sprawny sposób, że wciąga a przez skórę czuć zbliżającą się przyjemność odkrywania interesujących zdarzeń, tajemnic, niespodzianek. • W "Nocnym recepcjoniście" mamy chaos - ale w gatunku niezdolnym by mnie wciągnąć. Postanowiłem zastosować mój "miernik piątej części" - czytam do jednej piątej całości (w tym przypadku to było około 120 stron) i albo kontynuuję, albo kończę. Przeczytałem-przemęczyłem i nic. Koniec, strata czasu. • Ta powieść ma strukturę ścinków z niszczarki dokumentów wymieszanych z sianem. Masa dodatkowo jest spryskana farbką doskonałego samopoczucia autora na temat swojego talentu. Drętwo, bez śladu polotu. O tym, że nudno już nie wspomnę.

John Le Carré urodził się w 1931 roku. Ukończył uniwersytety w Bern i Oxfordzie. Wykładał w Eton College, a w czasie zimnej wojny służył przez kilka lat w brytyjskim wywiadzie. Od pięćdziesięciu lat utrzymuje się z pisania. Swój czas dzieli między Londyn i Kornwalię.* • Zimna wojna dobiegała końca. W krajach powstałych po rozpadzie Związku Radzieckiego jest dużo przemytników broni i narkotyków. Richard Onslow Roper jest jednym z najbardziej okrutnych przedstawicieli tej grupy. Były żołnierze brytyjskiej armii, Jonathan Pine, pracuje w hotelu w Zurychu jako recepcjonista. Pewnego dnia próbuje przekazać brytyjskim władzom informację o podejrzanym mężczyźnie. Pine poznaje Ropera i wypowiada mu wojnę. • Miałem duże oczekiwania co do tej książki. Początek utworu jest słaby, nudny i ciężko przez niego przebrnąć. Potem dzieje się trochę więcej, niemniej nie spodobało mi się to. Język powieści czasem jest lekki, a czasami ciężki. Nie było takiego momentu, w którym akcja mocno trzymałaby mnie w napięciu. Nie leciała ona też na łeb na szyję. • Pomysł na książkę jest bardzo oryginalny i jest to największy plus. • (...) zjawiłeś się na podniebnej galerii będącej również pomieszczeniem ochrony i podczas gdy stałeś i zastanawiałeś się, czy zostaniesz rzucony psom na pożarcie, czy potraktowany wyszukaną kolacją i bujnych kształtów dziwką na deser, mogłeś podziwiać basen, jacuzzi, ogród na dachu, solarium, pierdolarium i inne urządzenia niezbędne do życia skromnemu adwokatowi zasuwającemu dla handlarzy narkotyków. • • Spodobali mi się również bohaterowie, ponieważ zostali oni dobrze wykreowani. Szczególnie główni bohaterowie, tj. Jonathan Pine oraz Richard Onslow Roper. Ten pierwszy jest bardziej ludzki i przyjazny, zaś drugi to bezwzględny i niebezpieczny człowiek, z którym lepiej nie zadzierać. Oczywiście Pine też nas zaskoczy. • Nie ukrywam, że do sięgnięcia po ten utwór zachęciły mnie blurby znajdujące się na okładce. Wszystkie mówiły o tym, że ta książka jest wspaniała. Mnie Nocny recepcjonista nie porwał. • Spodobała mi się oprawa graficzna tej książki. Okładka jest minimalistyczna. Ukazani są na niej aktorzy grający głównych bohaterów. W środku książki pokazane są inne dzieła autora. Papier w dotyku jest taki trochę szorstkawy. • Podsumowując tę krótką recenzję: nie polecam ani nie odradzam. Mnie się ta książka nie spodobała, nudziłem się czytając ją. Jeśli zdecydujecie się na kupno tej książki, to zróbcie to w Taniej Książce. Cena u nich jest dobra. Gdy zapiszecie się do ich newslettera otrzymacie rabat. • Za przekazanie egzemplarza do recenzji dziękuję Księgarni Tania Książka. • Tytuł: „Nocny recepcjonista” • Tytuł oryginału: „The Night Manager” • Autor: John Le Carré • Wydawnictwo: Sonia Draga • Przełożył: Paweł Korombel • Korekta: Aneta Iwan, Joanna Rodkiewicz • Wykonanie okładki: Monika Drobnik-Słocińska • Wydanie: I • Oprawa: miękka (ze skrzydełkami) • Liczba stron: 603 • Data wydania: 15.06.2016 • ISBN: 978-83-7999-744-2 • Źródło – skrzydło książki.