• Dziś kilka słów o trudnych wyborach i świecie lekarzy i ich pacjentów w rewelacyjnej książce Jolanty Kosowskiej "Nie ma nieba". • Pełna emocji opowieść o lekarzach i ich pacjentach, o lekarskiej empatii i całkowitej zmianie życia. Maciej jest onkologiem, a właściwie był nim dopóki nie postanowił zamienić lekarskiego kitla na pracę w biurze podróży. Decyzja ta budzi wiele emocji i jest zupełnie niezrozumiała przez jego otoczenie, jednak po rozstaniu z Małgorzatą nic nie jest dla niego oczywiste i właściwe. Jednak czasem największa tragedia może okazać się początkiem czegoś zupełnie nowego, czy i tak będzie w jego przypadku? Czy wrażliwy lekarz to zły czy dobry lekarz? • Postać Macieja pokazuje nam zupełnie inne oblicze lekarza niż możemy sobie wyobrazić i dalekie od wszelkich stereotypów, nie każdy traktuje swoje zajęcie bez emocji i zapomina o nim po zamknięciu szpitalnych drzwi. Czy bohater na pewno postąpił właściwie odchodząc ze szpitala, co tak naprawdę go do tego skłoniło? • Autorka w niesamowity sposób połączyła powieść obyczajową z wątkiem miłosnym i psychologicznym. To pełna mądrości pozycja, która zmusza do zastanowienia nad życiem, wartościami i tym co rzeczywiście ważne. Każdy z nas niezależnie od wykonywanego zawodu jest jedynie człowiekiem, nikt z nas nie jest nieśmiertelny ani niezniszczalny. Historia czasami bywa prowokacyjna „Kościoły to puste atrapy...", czy „Ludzie to idioci..." ale wiele w niej prawdy. Mnie historia bohaterów bardzo wciągnęła, jednak chwilami drażniące wydawały się pojawiające się błędy. Jednak gorąco polecam Wam ta historię, po jej przeczytaniu sądzę że inaczej spojrzymy na otaczających nas lekarzy. • Za egzemplarz z dedykacją serdecznie dziękuję autorce i zapraszam do polubienia profilu Jolanta Kosowska
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo