• Książka przedstawia alternatywne lata siedemdziesiąte dwudziestego wieku. Po świecie krążą bóstwa i żywe legendy, a raczej ożywione.Wszystko za sprawą Marsjan (tak kosmitów), którzy zrzucili na Ziemię, w okresie pierwszej wojny światowej, mitobomby, które ożywiły te wszystkie dziwne potwory. Ludzkość musiała sobie odświeżyć dawne zaklęcia i zabiegi ochronne bo świat stał się jeszcze bardziej niebezpieczny. Nauka nie rozwija się już tak szybko, a przez to Marsjanie nie mogą wrócić do siebie i są skazani na życie z ludźmi. Jeden z krakowskich bogatych Marsjan szykuje wyprawę jednak zatrudniony przez niego Kutrzeba (w którym mieszka pewna czarna zjawa pilnująca by pamiętał o zemście) nie ma najmniejszego pojęcia o co chodzi jednak przyjmuje zlecenie. Zbiera ekipę czyli Jaśka przynoszącego szczęście i Szulera Losu ze słabością do alkoholu. Niezamierzanie w ich grupie pojawia się cyganka Sara, olbrzym Burzymur i Wanda. Całą grupą udają się wraz z Nowakowskim jego sterowcem w podróż pełną niebezpiecznych przygód. Książka nie należy do najłatwiejszych, raczej tak samo polecam sięgnąć po nią starszym czytelnikom bo czasami trzeba się na niej dobrze skupić, ale wierzcie mi, że na prawdę warto. Należałoby wspomnieć, że akcja książki dzieje się na naszych polskich ziemiach. Głównie tereny południowe: Kraków i okolice. Sam autor pochodzi z Krakowa więc nie dziwnym jest, że akurat te ziemie wybrał na akcję powieści.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo