• Zafascynowana w swym dzieciństwie powieścią „Tajemniczy ogród” postanowiłam sprawdzić na jaki pomysł wpadła Holly Webb pisząc jej rzekomą kontynuację. Muszę przyznać, że pisarka sprostała wyzwaniu. Książka jest interesująca, pełna emocji, jednakże w moim odczuciu nieco mało tajemnicza. Brakuje w niej pewnego dreszczyku, który czyniłby akcję powieści nieco bardziej mroczną, przez co raczej ciekawszą. Świetnie, że autorka w swą historię wplotła również wątki z jej pierwowzoru. Nie zapomniała również o kontynuacji losów jej głównych bohaterów. Zakończenie co prawda mogłoby bardziej zaskakiwać czytelnika, ale cóż… Dobrze, że chociaż kończy się happy end’em. Polecam zatem młodzieży i nie tylko ;)
  • Akcja powieści rozgrywa się w roku 1939 tuż przed wybuchem II Wojny Światowej. Zmuszone do ewakuacji z londyńskiego sierocińca dzieci trafiają do posiadłości, którą niegdyś zamieszkiwała po śmierci swych rodziców Mary Lennox – główna bohaterka książki Tajemniczy ogród. Emmie Rose, jedna z wychowanek tamtejszego domu dziecka, nie może pogodzić się z rozstaniem ze swym ukochanym kotem - przybłędą o imieniu Lucy. Pewien zbieg okoliczności sprawia, że Emmie na terenie posiadłości znajduje stare pamiętniki Mary. Dzięki nim poznaje historię tajemniczego ogrodu oraz rozwiązuje zagadkę związaną ze starym dworem. Choć akcja powieści rozgrywa się w realiach wojennych to nie przytłaczają one czytelnika, zarysowują one zaledwie tło do całej opowieści. Książka ta nie stanowi kontynuacji historii napisanej wcześniej przez Hodgson Burnett, jej Tajemniczy ogród stał się jedynie inspiracją do napisania zupełnie nowej przygody.
Autorka w swojej pracy w nowatorski sposób podjęła się omówieniu zagadnienia, w jaki sposób kultura odpowiedziała na przebieg modernizacji na terenach Rosji i Iranu przełomu XIX i XX wieku. • W swej wnikliwej rozprawie zajęła się szerokim spektrum problemów. Głównym zamiarem badaczki było uwidocznienie zarówno wspólnych cech, jak i różnic w przemianach obu państw. Ukazała podobieństwa w początkowej reakcji kultury rosyjskiej i irańskiej na kulturę zachodnią – fascynację nią, a jednocześnie pragnienie niezależności i przywiązanie do tradycji. • Skupiła się przede wszystkim na badaniach nad inteligencją rosyjską i irańską, rozważała, jak rosyjska literatura wpłynęła na rozpowszechnianie idei wolności oraz jaki miała wpływ na rozmaite sfery życia społecznego. • Omówiła m. in. zagadnienia kultury i języka, ukazała grupy kulturotwórcze jako konkretne zjawisko na tle abstrakcyjnego fenomenu kultury, postawiła pytania o istotę języka i jego rolę w kulturze. Zajęła się analizą problemową wybranych zjawisk zachodzących w omawianych państwach, snuła rozważania o pierwszym symbolu identyfikacji grupowej społeczeństwa, oceniła rolę prekursorów idei indywidualizmu w Iranie i Rosji, dokonała także interesujących porównań i podsumowań. • Celem autorki było przede wszystkim przedstawienie, w jaki sposób kultury „komunikują się”, jak przebiega dialog między ludźmi, należącymi do różnych kultur oraz jakie są i mogą być skutki dobrego lub złego zrozumienia partnera w dialogu. • Opracowała : Barbara Misiarz • Publiczna Biblioteka Pedagogiczna w Poznaniu
foo